Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Կանաչ Տառեր, Թորոս Թորանեան.djvu/56
Ու մահը երբ բռներ է պար,
Հոգիս քեզմով, մի այն քեզմով
Մկրտվիլ կուզե այսօր
Օ՛, սրբազան ատելություն։
՜Թեկուզ ըլլաս պոայի թույն,
Ատելությո՛ւն, ատելությո ւն,
Այսօր կուզեմ ունենալ քեզ
Բջիջներուս արևակեզ,
Որ բռնկիմ մոլեգնորեն,
Մոլեգնորեն ռր բռնկին
Ազատության բոցերն ամեն,
Որ այն ատեն քեզի համար
Նաև անոնց, որոնք մեր մեջ
քեզ ունենալ ստիպեցին՝
Դնենք անշուք տապանաքար…
|
|
