ՀԵՏՔԵՐ ԱՎԱԶԻ ՎՐԱ
ես քալեցի, ծովեզրին
Ձնահետքեր դրոշմեքով.
Ծովը ելա ալիքվող
Ու համբույրով իր Վայրի
Ջնջեր հետքերս ոտքի,
Հարթ ավազին վրա ես
երկին հետքեր ձզերի,
Ու կրկին ծովը ե՚լավ,
Ջնջեր հետքերս–կրկին։
Օ՜> ծով ըլլալ ցանկացի,
Անեղերք ու խորունակ ծով,
Որ հետքերը գործերուս
Ոչ մեկ ուժով ջնջվին,
Որ գործերուս ալքերով
Չհայիք դարերը ապրիմ,
Հրճվիմ մարղու հանճարով
