Երբ փոքր էի, Երգը վերքի Դեղ է, ըսավ Մայրս ինձի։ Բայց երբ մեծցա Ու նվիրյալ Երգիչ դառնալ Ես ուզեցի։ — Արհեստ սորվե, Իմ քաջ տղաս Որ հաց բերես,— Ըսավ ինձի։ Բայց ալ ուշ էր, Կյանքի վերքը Խորունկ գտա, Երգիչ դարձա։
