Jump to content

Էջ:Կարոտի Ճամփաներով, Թորոս Թորանեան.djvu/171

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

ՎԱԳՐԸ ԻՄ ԿԱՐՄԻՐ

ՌՈՒՄՐԸ ԾԱՂԿԱՄԱՆ


Ռումբ մը մեծղի, Դեղնակարմիր, Տարանջատված, Իր պահասփյուռ Գնդիկներն, Բժիշկը մը Սեղանի վրա Ծաղկամանը է Դարձած ահա․ ԵՎ իր բերնեն Փոխար բոցի Արրնակարմիր Մեզ կերակրե Կանաչ-կանաչ կյանք ավետող Քանի լեզվական․․․

Ախ, երանի Ռումբերն ամեն Վերածին Ծաղկամանի․․․