Էջ:Կարոտի Ճամփաներով, Թորոս Թորանեան.djvu/79

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

Աշխարհը, կյանքը կընթանար հազարամյա իմ, հունով, բաց փոթորկուն էին մեր հայու սիրտերր․․․ ժամը 11 էր,երբ հասանք հյուրանոց։ Ծերուկը մեզ կսպասեր։ Պեշքարտեշը փութկոտությամբ առաջ անցավ ու․ - Կտեսնեք, ահա ձեզի բերի առաջնորդ մը ավելին է․ հիմա կհասկնաք,