Էջ:Կարոտի Ճամփաներով, Թորոս Թորանեան.djvu/8

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

ԿԱՐՈՏԻ ՃԱՄՓԱՆԵՐՈՎ

Էջեր վերանորոգ ուխտի


ՆԵՐԱԾԱԿԱՆ

Մենք երկիրներն մասնիկներ եք վանն է Սասունը մաշ Ս կարապետյան է նեմրուտյունը մագնիս է երկիրը ուր ալ երթանք որ երկիրն էլ շլացնե մեր նայվացքը հօգի աչքով ուրատական մեր արմատին կապվց ենք Այդ հին ու չինցօղ մեր արմատին նօրաբօղբօցհ ծիլեր ենք ուղտի էջերտ գիրքի մը մեջ ամփոփե ըսին բարեկամները; Ու այդ գիրքը թող ըլա անթրոց մեր0 կարոտի կրակներում համար թող ըլա վայ այն հայուն որ արանց կարոտի կապրի վայ այն Հայուն որ թափարումի ճամփաներում վրա կողոպտվաց է կարոտի զգացումը Եթե այդպես եղաց կողոպտվում չէ այլ սպանություն ;

Մեզ վանին կոպողը կարոտն է երևանին կոպողը/ կարոտն է;

Ու թող կարոտ մեզ տրտմեցնելու փողարեն ընկճելու փողարեն զինվարե պողպատե համբերությունը արաքինության քոֆն փ վեր մեր հոգիներում մեջ սերմանե մեր արմատային վերամինալով վճարականությամբ;

Հայուն կարոտե ծնավ այսորվա հայաստան;

Հայուն կարոտե լի կրնալ չծնիլ և վարդան Հայաստան իր վանով Սուսոնով մուշով թող բօցավարի վաղվան Հայաստանի կարոտին կրակ բոլոր բոլոր Հայերու հոգիները ներս Արարածյան դաշտեն մինչև Ափրիկեի խորերը;