Էջ:Հայ ժողովրդական դիւցազնական վէպը.pdf/21

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

10

  • կախերգթն անմի^ապէս Հետեւում՝ է զրշյցքէ% ՈՐ սաՀմանափակուած է կար՚ճ^ կարծես թէ չափաւոր նախագասութիւեներով^^ այնպէս որ իւրաքանչիւր տողում՝ լյթանա֊մ՝ է մի միտք • այս պա անճառով պատմութիւնն ինքն լչստ ինքեան ոտանաւորի ձեւ է րնգունում՝, մի քանի տեղե֊ րում՝ լսելի Է անգամ՝ չափլչ^ որի շնորհի՛֊ պաՀ^ պան ու ել են աւանգութեանց լաւագոյն կտոր*֊ ներլլէ (Հնաւ պատաՀական չեն երգերլլ^ որոնք սոցանում՝ Հ անգէս են գալէս, նոքա արտայայ֊ տում՝ են մերթ աղօթք, մերթ խնգիր, մերթ յուսաՀատութ իւն կամ՝ զարմանքյ միով^ րանիւ՛ Հերոսի կամ՝ ՀերոսուՀու Հոգեկան գրութիւնն։ Աւ/#ւ^ք սիրովդ կանգ է առնում՝ ղիւցազնի զէն֊ քերի նկարագրութեան վերայ, որ՝ ինչսլէս ամէն մի ազգի վէպին ^յատուկ է% րաո ացի կրկնւում՝ է ամէն մի գէպքում՝) արլ աթ է րերում՝ ամբող^ պատմութիւնն եր որ եւ է անցքի մասին գործողլ անձ անց խօսքերով յ ես աւասիկ այս կրկնու֊ թիւններում՝ 9 որպէս եւ կռուի եւ մաՀուան Հրաշագեղ^ տեսարաններուն ք պատմութիւն ր բանաստեղծութեան ոգի եւ ձեւ է րնգու֊ ն ում՝ ։

(Օրինակի Համար առա^ եմ՝ բերում՝ եր֊ կու կտոր արձակ պատմհւթիւնից 9 որտեղ^ առաւելապէս աչքի է խփում՝ վան կերի Հաւա֊ սար չչքփըլ

Փըսրամելքք լլզձին խեծալ վանկ^

ի^ գեորղըմ՝ էզարկ *\%ալթինՀ վանէլ^