Դ
ԴԱԴԱՄՅԱՆ Բորիս Վարդանի (ծ. 5.11.1926. Բաքու), քաղաքական, պետական գործիչ։ ԽՍՀՄ ժողովրդական պատգամավոր (1989-91)։ ԼՂ Ազգային խահոյի անդամ։ «Ամարաս» բ լանդո ւծական միության նախագահ։ ԱվսՄտել է Մոսկվայի գյուղատնտեսության մեքենայացման և էլեկտրիֆիկացման ինստիտուտը (1956)։ 1958-ից աշխատել է Ստեփանակերտի ավտոբազայում (1961-66-ին՝ պետի պաշտոնակատաւ, 1969-73ին՝ պետ)։ 1967-69-ին՝ Ադրբեջանական ԽՍՀ ավտոմոբիլային տրանսպուտի նախարարության շահագործման փաչության պետ։ 1973-92-ին՝ Ստեփանակերտի արտադրական ավտոտարնսպուտային միավորան գլխավոր տնօրեն։
Ղարաբարլյան հիմնախնդրի մասին ելույթ է ունեցել ԽՍՀՄ ժողպատգամավուների 1-ին համագումարում (1989-ի մայիսի 31), ներկայացրել ԼՂԻՄ-ի սոցիալ-տնտեսական, ազգային-մշակութային ոլուտներում Ադրբեջանի իրականացրած խտրական քաղաքականության ծանւ հետևանքները և պահանջել փոխել ՌԿ(բ)Կ Կենտկոմի Կովբյուրոյի 1921-ի հուլիսի 5-ի հակաիրավական որոշումը. վեռսկանգնել ԼՂԻՄ-ի կուսակցական և տեղական իշխանության մարմինների փազորությունները (դադարեցվել էին 1989-ի հունվարի 12ին՝ ԽՍՀՄ ԳԽ Նախագահության որոշումով) և Հայաստանի հետ ԼՂԻՄ-ի վերամիավորան ընթացակարգը կանոնակարգելու նպատակով ստեղծել ԽՍՀՄ ԳԽ հատուկ հանձնաժողով։
Պարգևատրվել է ԼՂՀ «Սուրբ Մեսրոպ Մարտոց» շքանշանով, «Մայրական երախտագիտություն Արցախի քաջորդիներին» հուշամեդալով։
Հ. Խաչատրյան
ԴԱԴԱՄՅԱՆ Ռազմիկ Ռաֆիկի խ. 11. 1960. գ. Տյաք (ԼՂՀ Ասկերանի շրջան) - 17.4.1994, գ. Կարախանբեյլի (Ֆիզուփի շրջանվ, ագրստամարտիկ-հրամանատար։ 1978-80-ին ծառայել է ԽՍՀՄ ԶՈՒ-ում։
1988-94-ին կամավորական ջոկատի, ՊԲ ստորաբաժանումների (դասակի, գումարտակի հրամանատար) կազմելում մասնակցել է Հադրութի (Մելիքաշեն), Ջաբրայիփ, Ֆիզուփի շրջանների ազատագրական մարտերին։
Հետմահու պարգևատրվել է ԼՂՀ «Մարտական խաչ» 2-րդ աստիճանի շքանշանով։ Թաղված է Տյաէում։
Ի. Աթոյայ
ԴԱԼԻԲԱԼԹԱՅԱՆ Գուրգեն Հատրթյունի րի 5.6.1926, գ. Մեծ Արագյալ՝ ՎՀ Բոգդանովկայի (այժմ՝ Նինոծմինդա) շրջանկ պետական, ռազմական գործիչ։ ԽՍՀՄ ԶՍԻ գեներալ-մայոր (1971) ։ Հայկական բանակի գեներալ-գնղապետ (1993) ։ Ավարտել է Թբիփսիի հետևակային ուսումնարանը (1947), Մոսկվայի Ֆրունզեի անվան ռազմական ակադեմիան (1961), վերապատրաստվել ԽՍՀՄ ԶՈհ գլխավոր շտաբի ակադեմիային կից ղեկավար անձնակազմի ակադեմիական դասընթացներում (1976. 1978)։ 1947-91-ին ծառայել է ԽՍՀՄ ԶՈՒ-ում. Բաքվի 259-րդ դիվիՓայի, Լենքորանի. ապա՝ Կիրովաբադի 60-պմոտոհրաձգային դիվիզիայի գնդի հրամանատար, նույն դիվիզիայի հրամանատարի տեղակալ, Սիբիւի շլի Ս վո ւրա Լ ա էր օկրուգի 242-րդ մոտոհրաձգային դիվիզիայի հրամանատար, ԽՍՀՄ Եվրոպական զորամիավորան հարավային խմբավորման զուքերի (Բոպապեշտ) շտաբի պետի, Հյուսիսկովկասյան զինվաական օկարգ)ւ զուքերի (Դոնի Ռոստով) հրամանատարի տեղակալ։
1988- ին՝ ՀՀ ՊԿ գլխավոր շտաբի պետ. 1988-92-ին՝ ՀՀ ԶՌՒ գլխավոր շտաբի պետ. 1989- 93-ին՝ ՀՀ պաշտպանության նախարարի առաջին տեղակալ, 1993-ից՝ ՀՀ նախագահի խորհրդական, գլխավոր ռազմական տեսուչ 2001-ից՝ ՀՀ գլխավոր ռազմական տեսուչ։
94-ին մասնակցել է ԼՂ ինքնապաշտպանական և ազատագրական ռազմագործողությունների մարտական պլանների մշակման աշխատանքներին, անձամբ ղեկավարել Խոջսղորի ազատագոեսն. Լաչինի մաոբսսխական միջանցքի բացման. Գոփս-Լաչ)ւնի ռազմական զոհողության, Քելբաջարի կրակակետերի վնասազերծման ռազմական գործողություննե-
