ինստիտուտի հայկական բաժանմունքի պատմաբանասիարկան ֆակուլտետը (1962)։ 1992-ից՝ ՀՀ ԳԱԱ փիլիսոփայության ամբիոնի վարիչ։ «ացախ» հարհնակցակաճ միության հիմնադխ-նախագահ (1988-91)։
Աշխատությունները վերաբերամ են գիտոլ թյան փիլիսոփայության և մեթոդաբանության բնագավառին։ 1991-ից զբաղվում է Ղարաբաղյան հիմնախնդրի պատմաքաղաքական ու միջազգային իրավական հիմքերի վերլուծությամբ։ Մասնակցել է Ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորմանը նվիրված մի շարք միջազգային, այդ թվում՝ ռուս-ամեփկյան Դութնունդյան խորհրդաժողովներին՝ ներկայացնելով Ղարաբաղյան կողմը։ Պատրաստել է «Ղարաբաղյան հակամարտությունը հանգուցային հասկացություն» ինտերնետային էջը, հեղինակ է հակամարտությանը նվիրված բազմաթիվ հողվածների։
Պարգևատրվել է ՀՀ փիլիսոփայական ակադեմիայի Եռամեծար Մոսբ Դավիթ Անհաղթի անվան և ԼՂՀ «Վաչագան Բարեպաշտ» մեդալներով։
ծդ ւՀօբօօօճշաս ւ<օրւՓս1<յո։ ԲօրՀ-յբշեր ոբռտօՏՕԲՕ ոօցճօցշր, Բ., 1998 էԼօբօՕօճօաս «օախայօո տ րաՕԿՏՏեա ոօասոսոճ, սՅՇբռոոերք աա տ բօշասթքարօտր Փ°բտաատ, Դ 2002.
ՄԱՆԳԱՍԱՐՅԱՆ Վլաղիկ Գեորգիի (ծ. 28. 10.1960. Բաքու), ազատամարտիկ-հետախույզ։ ՊԲ փոխգնդապետ (2003)։ Ավարտել է Հունաստանի ՊՆ սպայական դասընթացները (2000)։ 1979-81-ին ծառայել է Ձեխոսլովակիայում տեղակայված ԽՍՀՄ զորախմբում։ 1991-ի ապրիլի 24-ին ձերբակալվել է Ադրբեջանի ՄՀՆՋ-ականների կողմից, տեղափոխվել Կիրովաբադի, Մինվոդիի, ապա՝ Պյատիգոակի (Ստավրոպոլի եփրամաս, Ռուսաստան) բանտերը։ Ազատվել է մայիսի վերջին։
1991-92-ին՝ Մարտակերտի շրջանի Ծմակահողի, Գառնաքափ, Շահմասուրի միացյալ կամավորական ջոկատի, 1992-93-ին՝ Խաչենի գումարտակի 2-րդ հետախուզական վաշտի հրամանատարի տեղակալ, 1993-97-ին՝ Խաչենի գումարտակի հրամանատար, 1997-2000-ին՝ Մարտակերտի ՊՇ 10-րդ լեռնահրաձգային դիվիզիոնի. 2000-ից՝ 77-րդ առանձին մոտոհրաձգային գումարտակի հրամանատար։
1991-94-ին մասնակցել է Մարտակերտի (Կիչան, Մփրավենդ, Նարեշտար. Ղազանչի. Մարտակերտ) շրջանի ինքնապաշտպանական և ազատագրական մարտերին։
Պարգևատրվել է ՀՀ «Արիություն» մեդալով, ԼՂՀ «Մայրական երախտագիտություն Արցախի քաջորդիներին» հուշամեդալով։
«ՄԱՆԹԱՇ», կամավորական ջոկատ։ Կազմավորվել է 1990-ին, Արթիկի շրջանի Մանթաշ գյուղում (այժմ՝ ՀՀ Շիրակի մարզում)։ 1992-ի հունիսից ներառվել է Հատուկ գնդի Ապարանի վաշտի, 1994-ին՝ որպես առանձին վաշտ՝ գնդի 1-ին գումարտակի կազմում։
1990- 94-ին ջոկատը, վաշտը կամ նրա առանձին խմբեր մասնակցել են ՀՀ Նոյեմբերյանի (Ոսկեպար) և ԼՂՀ Լաչինի (Մալխալաֆ, «Տիգիկ-1», «Տիգիկ-2». «Կոբրա» դիրքեր), Կուբաթլոփ, Քելբաջարի (Օմարի լեռնանցք) շըրջանների, Բեոլաձորի ենթաշրջանի ինքնապաշտպանական և ազատագրական մարտերին։ Ռազմական տարբեր գործողությունների ժամանակ հրամանատարներ են եղելՆԵղոյանը (ջոկատի. վաշտի, գումարտակի), Ա.Առաքեյյանը, Ս.Հովսեփյանը։ Ջոկատից ՀՀ «Արիություն» մեդալով պարգևատրվել է 4. «Մարտական գործողությունների համար»՝ 10, «Մարշալ Բաղրամյան-100»՝ 20 և ԼԴՀ «Մայրական երախտագիտություն Արցախի քաջորդիներին» հուշամեդալով՝ 6 ազատամարտիկ։
ՄԱՆՈՒԿՅԱՆ Ալեք Թագվորի (20.6.1901, ավան Քասաբա (Զմյորոնիա) -11.7.1996, ք. Դետայտ (ԱՄՆ-ի Միչիգանի նահանգ)), հասարակական գործիչ, բարերար, արդյունաբերող։ Հայաստանի Ազգային հերոս (1994)։ 1920-ից ապրել է ԱՄՆ-ում։ 1953-89-ին՝ Հայկական բարեգործական ընդհանուր միության կենտրոնական վարչական ժողովի նախագահ, 1970-ից ցկյանս, 1989-ից՝ պատվավոր նախագահ։ 1929ին հիմնել է սեփական ձեռնարկություն, որը վերաճել է ավտոմասեր արտադրող «Մասկո» միջազգային ընկերության (այն հետագայում վերատարամետվել է սանտեխնիկական սարքեր արտադրող խոշոր կենտրոնի՝ տարեկան շուրջ 7 մլդ դոլար վաճառքային շրջանառությամբ (2003 . որի նախագահը և գործադիր տնօրենը Մ-ի որդի Ռիչարդ Մանուկյանն է)։ 1968-ին 1 մլն դոլար կանոնադիր կապիտալով հիմնել է «Ալեք Մա-) նուկյան» մշակութային հիմնադրամը։ Մեծ գումարներ է նվիրաբերել եկեղեցուն, դպրոցներին, մշակութային միություններին, մարզական ո։ եփտասապական կազմակերպություններին, ծերանոցներին, գրադարաններին, օժանդակես տարբեր համալսարաններում հայագիտակար
