Էջ:Ղարաբաղյան ազատագրական պատերազմ հանրագիտարան (Karabakh Liberation War encyclopedia).djvu/67

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

1996-2000-ին Ս. էջմիածնում վարել է Հայաստանում քՓստոնեությունը պետական կան հռչակման 1700-ամյակի է)րասենյակի տնօրենի պաշտոնը։ 2001-ից՝ «Մուղնի» հարտարակչուցյան հիմնադիր-տնօրեն։ 1984-ին ստացել է Կարինթիայի ասպետական ընկերության հոզեու խորհրդատորի Ս. Գևուզի մեծ շղթան։

Ս. Սահակյան

«ԱՇՏԱՐԱԿԻ ԵՐԿՐԱՊԱՀ», կամավորական ջոկատ։ Կազմավորվել է 1989-ին, Աշտարակում։ Ունեցել է շտաբ։ 1990-ի աշնանը ջոկատի ազատամարտիկների մի խմբի հիմքի վրա կազմավորվել է «Հատակ գնդի» Աշտարակի վաշտը, ուը որպես գումարտակ ընդգրկվել է Ապարանի գնդի կազմում, իսկ նար 8 ազատամարտիկ (1992-ին)՝ « Ա ո)ի վ-մահապարտնեո> գումրատակում։

1988- 94-ին ջոկատը կամ վաշտը մասնակցել են ՀՀ Արարատի -(Երասխ), Գորիսի(Կոռնիձու, Խնձորեսկ), Նոյեմբերյանի (Ոսկեպար. Ոսկեվան), ճամբարակի (Վահան), Կապանի և ԼՂՀ Շահումյանի, Լաչինի («Կոբրայի» բարձունէ՝, Ղոչազ). Ասկերանի (Դահրազ, Հարավ, Նախիջերսնիկ, Փւջամալ), Աղդամի (Գյուլափլու), Մարտունիի (Հացի. Աշան. Մյոսիշեն, ճարտար), Մարտակերտի (Վաղուհաս, Վանք, Առաջաձոր. Կիչան. Ախավենդ). -Քելբաջարի (Օմարի լեռնանցք), Կուբաթլուի, Զանգելանի շրջանների մարտերին։

Մարտական տարբեր գործողությունների ժամանակ հրամանատաւներ են եղել Ա. Թովմասյանը, Կ. Գալստյանը, Ա. Թումանյանը. Լ. Դավթյանը, Ս. Հովսեփյանը, Ա. Մկրտչյանը, շտաբի պետեր՝ Վ. Շխխանյանը. Դ. Ավազյանը. Մ. Ազիզրանը։ Ջոկատից հետմահու Հայաստանի Ազգային հերոսի կոտում է շնուհվել Գ. ՄիԽյելյանին և հանձնվել «Հայրենիք» շքանշան։ Զոհվել է 29 ազատամարտիկ։

Գ. Սմբատյան

ԱՁԸՔԳՅՈԶՅԱՆ Սիմոն Հովհաննեսի. «Դեղ» (6.2.1939, Գալաց (Ռումինիա) - 30.4.1991. Մարտունաշեն (ԼՂՀ Գետաշենի ենթաշրջանրի Ղարաբարլյան ազատագրական շարժման գուծիչ։ Երկրաբանական գիտությունների թեկնածու (1970)։ ՀՀԴ կուսակցության և «Զորավար

Անղրանիկ» համազգային միության անդամ։ Ավարտել է Երևանի պետական համալասրանը (1960)։ 1960-ից աշխատել է ՀՀ ԳԱԱ երկրաբանության ինստիտուտում։ 1988-ին Երևանի Թատերական հրապարակում հացադուլ է հայտարարել՝ հանուն Արցախի ինքնորոշման։ 1990-ից «Արաբո» կամավորական ջոկատի կազմում մասնակցել է ՀՀ Եղեգնաձորի, Վարդենիսի. ճամբարակի. Իջևանի, Նոյեմբերյանի շրջանների սահմանամերձ գյուղերի, 1991-ի մարտից՝ Գետաշենի և Մարտունաշենի ինքնապաշտպանական մարտերին։ 1991-ի ապրիլի 30-ին, «Օղակ» գործողության ժամանակ, փոխարինել է ջոկատի վիրավոր հրամանատարին, ղեկավարել ինքնապաշտպանական մարտերը, ապահովել Մարտունաշենի խաղաղ բնակչության տարհանումը։ Զոհվել է մարտադաշտում։

Պարգերստրվել է ՀՀ 1-ին աստիճանի «Մարտական խաչ» շքանշանով։ Թաղված է Երևանում։

Ա. Հովհաննիսյան

ԱՊԱՐԱՆ, գյուղ ԼՂՀ Քաշաթաղի շրջանում՝ շրջկենտրոնից 12 կմ հարավ՝ Հակարի գետի միջին հոսանքի ձախարինյա ձորալանջին։ Բնակչությունը՝ 46 (2003)։ Զբաղվում են այգեգործությամբ և անասնապահությամբ։

Ազատագրվել է 1992-ի մայիսի 19-ին, բնակեցվել՝ 1996-ին. Ադրբեջանից բռնագաղթած հայ փախստականներով։

ԱՊԱՐԱՆԻ ԿԱՄԱՎՈՐԱԿԱՆ ՋՈԿԱՏ, կազմավորվել է 1989-ին. Ապարան քաղաքում։ Ունեցել է շտաբ։ 1992-ի ապրիլի 17-ին ջոկատի հիմքի վրա ստեղծվել է «Հատուկ գնդի» Ապարանի վաշտը, իսկ 1994-ին՝ Ապարանի առանձին պայմանագրային զորամասը։