Էջ:Մաքսիմ Գորկի ֊ Բանաստեղծություններ և լեգենդներ.djvu/129

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

ավելի՛ խելացի։ Վա՛զ տուր։ Վազ կտա՜ք, խառնակիչնե՜ր։ (Կանգնեց, ուզում է գնալ դահլիճ):

Նեստրաշնին և Մոկրոուսովը ելնում են բուֆետից

ՄՈԿՐՈՈԻՍՈՎ Հարմար մարդ չկարողացա գտնել,Պարֆիրի Պետրովիչ:

Մելանիան կանգ առավ, լսում է

ՆԵՍՏՐԱՇՆԻ Երբ ինձ մոտ էիր, Միքայել Հրեշտակապետի միության մեջ, ամեն տեղ հասնում էիր, իսկ հիմա— չես հասնում։ Տարօրինա՜կ է, եղբա՛յր:

ՄՈԿՐՈՈԻՍՈՎ ժողովուրդը վստահելի չէ չափազանց:

ՆԵՍՏՐԱՇՆԻ Իսկ դու ինքդ վստահելի՞ ես։

ՄՈԿՐՈՈԻՍՈՎ Վիրավորում եք, Պարֆիրի Պետ րովիչ: Նա զգույշ մարդ է, թաքնվում է...

ՄԵԼԱՆԻԱ Այդ ո՞նց է, որտե՞ղ է նա թաքնվում, երբ միտինգներում ամեն օր գոռգոռում է։

ՄՈԿՐՈՈԻՍՈՎ Ես նկատի ունեմ- գիշերները: Եվ մենակ երբեք չի շրջում։

ՆԵՍՏՐԱՇՆԻ Նու, լավ: Դու, այնուամենայնիվ. . Դու հայրենասեր ես, չմոռանա՛ս։

ՄԵԼԱՆԻԱ (Նեստրաշնուն) Հապա՛ մի նստիր, մի րոպեով։

Նստեցին սեղանի մոտ, դռնից աջ, փսփսում են:

ՆԵՍՏՐԱՇՆԻ Հարկավոր է: Միայն թե մարդուկներն ինձ մոտ, միության մեջ, ցրիվ են եկել։ Հիմա այնպիսի՛ ժամանակ է. ամեն ոք իր համար։