Jump to content

Էջ:Մաքսիմ Գորկի ֊ Բանաստեղծություններ և լեգենդներ.djvu/179

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

նա վախենում է,որ Լիզան կվարկաբեկի նրան իմ և քո աչքում...

ԴՈՍՏԻԳԱԵՎ (խառնելով խաղարղթեոը) Չէ՛, աստված վկա, հիանալի է։ Հայացքներ դու բոլորովին չունես,բայց մարդկանց տեսնում ես պարզ ու որոշ...

ԱՆՏՈՆԻՆԱ Ես, հայրի՛կ, ունեմ հայացք.

֊

Մարդ մրսում է,մրսում,
Ուրիշի կյանքն է մարսում,
Իսկ ինչո՞ւ է մրսում-դե,
Այդ նա ի՛նքն էլ չգիտե



ԴՈՍՏԻԳԱԵՎ Միշտ ոտանավորիկներ, հանանքներ, օպերետոչկաներ . Իսկ հայրդ, պարտավոր է, հասկանում ես, պա՜ր֊տա՜֊վո՜ր է համադրել, կշռադատել, հարմարեցնել,այո՛:Եվ,ահա,շրջում ես դու հորդ առաջ պապիրոսը բերանիդ և .. ոչի՛նչ աղջկային չկա քո մեջ։ Ոչի՜նչ չկա։ Ապշեցուցիչ բան։ Նույնը և Սաշկա Բուլըչովան։ Այսօր չի՞ գիշերել։

ԱՆՏՈՆԻՆԱ Չի՛ գիշերել:

ԴՈՍՏԻԳԱԵՎ Ափսո՜ս, մեռավ Եգորը, կխոցեր աղջիկը նրա լյարդը մի քիչ... Թեև . սատանան ինքը գիտե, թե նա ո՛նց կնայեր այդ ֆոկուսին. Ա՛յ, դուրս եկավ, որ ոչ թե նրա լյարդն էր հիվանդ այլ .. ինչ որ այլ բան Ը՜ն-այո՜ո՜, Շուրոչկա... Բոշևիկների՜ն է հարմարվել: Քույրր վռնդել է տնից։ Նու, լավ, դու ժամանակավորապես հյուրընկալել ես նրան, իսկ հետ ի՞նչ: Ո՞ւր կգնա:

ԱՆՏՈՆԻՆԱ Հավանական է, բոլշևիկների հետ..,

ԴՕՍՏԻԳԱԵՎ, Միչև բա՞նտ, աքսո՞ր: Ի դեպ,