Էջ:Մաքսիմ Գորկի ֊ Բանաստեղծություններ և լեգենդներ.djvu/195

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

ՊԱՎԼԻՆ Խեորապես ճիշտ է:

ԳՈԻՐԻՆ Դու, այնուամենայնիվ, լռի՛ր, Պավլի՛ն:

ՆԵՍՏՐԱՇՆԻ (հնչեղ) Նո՛ւ, լսեցի՞ր: Կառավարությունը ձերբակալված է, զինվորները բանվորների հետ թալանել և այրել են Ձմեռային պալատը, Կերենսկին փախել է

ԳՈՒԲԻՆ Ի՞նչ անենք:

ԴՈՍՏԻԳԱԵՎ Ա՜յ֊յա՜յ֊ ա՜յ: Այս ի՛նչ է կատարվում, քաղաքացինե՛ր, ա՞ ։ Հայր Պավլին— ո՞նց է: Եվ և բոլո՛րը փախչում են: Սերթ մեկը, մերթ՝ մյուսը: Չարաթյուն կանի և կփախչի : Իսկ Զվանցովը՝ մեր նահանգապետը, Մոսկվա է փախել...

ԳՈՒԲԻՆ Դու պտույտ մի՛ գա, մի՛ ֆռռա..

ՆԵՍՏՐԱՇՆԻ Մենք եկել ենք խորհրդակցենք Դու մեզանում խիզախների մեծն ես համարվում:Քո խոսքերին մարդիկ ուշադիր են։

ՊԱՎԼԻՆ Միանում եմ սույն գնահատականին: Զեզ, Վասիլի Եֆիմովիչ, կլսեն, ձեր ետևից կգնան .

ԳՈԻՐԻՆ Դու, տերտե՛ր, լռի՛ր:

Ելիզավետան փորձում է բաց անել Անտոնինայի սենյակի դուռը Մատով կանչում է Ալեքսեյին Վերջինս չուզեց, չմոտեցավ.

ԴՈՍՏԻԳԱԵՎ Ես, իհարկե շատ շնորհակալ եմ վստահության համար Իսկ ինչ եք առաջարկում դուք սկսել: Դու, Պարֆիրի Պետրով, հին զորավար ես— քանի տարի ( հրամանատու ես Միքայել Հրեշտակապետի միության:

ՆՍՏՐԱՇՆԻ ժամանա՞կն է արդյոք, հին տա