Էջ:Պատմութիւն հայոց.djvu/113

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

որք ի հօրէն Նաբուգոդոնոսորայ գործք՝ գրեցան յիւրեանց յիշողութեանցն վերակացուաց․ իսկ մերոցն, ոչ այսպիսի ինչ խորհեցելոցն, մնացին նշանակեալ ի վերջինսն։ Ապա եթէ ասիցես, ուստի՞ մեզ եւ զնախնեացն մերոց գիտել զանուանս այսպէս, իսկ զբազմաց եւ զգործս՝ ասեմ․ ի հնոցն դիւանաց Քաղդէացւոց, Ասորեստանեայց եւ Պարսից, վասն մտելոց անուանց եւ գործոց նոցա ի քարտէս արքունի, իբրեւ գործակալաց եւ վերակացուաց աշխարհիս ի նոցանէ կացելոց եւ մեծաց կողմնակալաց։

ԻԲ․ Կարգ թագաւորաց մերոց եւ համար նոցունց որդի ի հօրէ առնլով։

Արդ՝ այժմ անցից ի թիւ մերոց արանց, մանաւանդ թէ թագաւորաց, մինչեւ ցտէրութիւնն Պարթեւաց։ Քանզի ինձ այսոքիկ արք ի մերոց թագաւորաց են սիրելիք, որպէս բնիկք եւ իմոյ արեանառուք եւ հաւաստի հարազատք։ Եւ սի