Էջ:Պատմութիւն հայոց.djvu/28

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

Բ

Եւ ընդ այս մի՛ ոք զարմասցի, եթէ բազում ազգաց լեալ մատենագիրք, որպէս ամենեցուն է յայտնի, մանաւանդ Պարսից եւ Քաղդէացւոց, յորս առաւել ազգիս մերոյ գտանին բազում ինչ իրաց յիշատակք, մեք զՅունացն միայն յիշեցաք զպատմագիրս, եւ անտի զյայտարարութիւն մերոյ ազգաբանութեանս խոստացաք կալան աւանդել Յունաց, յետ զառտնին իւրեանց յարմարել իրս,- որպէս եւ Պտղոմէոսն, որ եւ Եղբայրասէր, պէտ արարեալ զամենայն ազգաց զմատեանս եւ զվէպս ի յոյն լեզու փոխարկեաց,-

(Բայց մի՛ ոք աստանօր զմեզ անուսումն