Էջ:Պատմութիւն հայոց.djvu/40

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

նականութիւն կարդալ։ Արդ՝ անուանեալն իբրեւ զմոռացեալ՝ ոչ է ի դէպ․ զի ոչ բազմութիւն ամաց ընդ մէջ անցեալ, որ ի մոռացումն նոցա զԱստուածդ ածէր զանուն եւ կամ զնոյն ինքն՝ որոյ անունն, եւ ոչ դարձեալ մահու եւ թաղման դեռ եւս յԱստուծոյ ստեղծեալն հասեալ էր։ Ապա ուրեմն յօգնականութիւն կոչէ սա զԱստուած։ Սա կեցեալ ամս հարիւր եւ իննսուն՝ ծնանի զԿայինան․ Կայինան կեցեալ ամս հարիւր եւ եօթանասուն՝ ծնանի զՄաղաղայէլ․ Մաղաղայէլ կեցեալ ամս հարիւր վաթսուն եւ հինգ՝ ծնանի զՅարեդ․ Յարեդ կեցեալ ամս հարիւր վաթսուն եւ երկու՝ ծնանի զԵնովք․ Ենովք կեցեալ ամս հարիւր վաթսուն եւ հինգ՝ ծնանի զՄաթուսաղայ։ Սա յետ ծնանելոյն զՄաթուսաղայ՝ ամս երկերիւր արժանի եւ հաճոյ վարս ստացեալ, որպէս գիտէ որ հաճեցաւն, փոխեալ ասի ի միջոյ ամբարշտաց․ զորոյ զպատճառն յետոյ հատուցուք։ Մաթու