Բայց ա՜խ՝ բարդի մարդն մեկ շվաք տալիս՝ Յա բազի վախտ էլ քիչ մոտենալիս, Էնպես էն կարծում, թե իր պահածն ա Երկիր ու աշխարք, ու գոռոզանա։
