Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
ՄԵԾ
Գընա, իմ որդյակ, աշխարհքըս անցի՛ր,
Պանծալի անուն Մեծի դու ստացի՛ր։
Ու գընաց որդին, շատ քըրտինք թափեց,
Մեծ հարըստություն, մեծ գանձ ժողովեց,
5
Ու դարձավ հորը, ասաց պարծանքով.
— Հա՛յր իմ, այժըմ Մեծ չե՞մ քու կարծիքով։
— Չէ՛, չէ՛. թեև դու բորսայի ես զարդ,
Բայց քեզ չեմ ասիլ տակավին մեծ մարդ։
Նա գընաց մըտավ իմաստնոց տաճար,
10
Եղավ խորիմաստ գիտուն ու հանճար,
Ու դարձավ հորը, ասաց պարծանքով.
— Հա՛յր իմ, այժըմ Մեծ չե՞մ քու կարծիքով։
— Չէ՛, չէ՛. թեև դու գիտությանը ես զարդ,
Բայց քեզ տակավին չեմ ասիլ մեծ մարդ։
15
Պահով, աղոթքով մըտավ անապատ,
Խուրձ հագավ մարմնուն, հրաշքներ գործեց շատ.
Ու դարձավ հորը, ասաց պարծանքով.
— Հա՛յր իմ, այժըմ Մեծ չե՞մ քու կարծիքով։
— Եդեմա դրախտին էլ լինիս դու զարդ,
20
Ես քեզ տակավին չեմ ասիլ մեծ մարդ։
Ու գընաց որդին, դարձավ զորավար,
Խելքով, քաջությամբ տիրեց շատ աշխարհ:
|
|
