Էջ:Սայաթ-Նովա, Խաղեր.djvu/18

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

60 Փունջ մանուշակ նուր իս գալի.

Նուր գովելի,
Անպատմելի.

Վարթի մեչըն շուռ իս գալի:


Շուռ իս գալի բըլբուլի պես,
65 Հուտըտ գուքա սընբուլի պես,
Սուփրի մեչըն թայգուլի պես

Դաստա կապած,
Ռեհնին կըպած,

Բաց իս էլի դուն գուլի պես:


70 Գուլ իս կոկոր՝ տերիվակալ,
Զիս թառամի՝ արիվակալ,
Թաքավուր իս բարիվակալ,

Բա՛րով տամ քիզ.
Մըտիկ տու միզ.

75

Չէ թե ամսով՝ օրիվակալ:

Օրն ի օրըն շատանում իս,
էշխի մեչըն մոդանում իս,
Սըրտի դարդըս հիդ անում իս․

Հիդ արա, տի՛ս,
80 Թե թաբիբ իս.

Խիլքըն գըլխես հա՜ տանում իս:


Տարար խիլքըս, հեյրան արիր.
Բարակ միչկըտ սեյրան արիր,
Էտ կըրակով բիրյան արիր.
85 Հալբաթ մահիս հազ իս անում,

յա՛ր, ա՜ման:


•••


Հազ չունիմ խային յարեմեն,
Չիս ջոգվում անգին քարեմեն,
Թաք չանցկենաս իղրարեմեն.

Իղրար անիս,