Էջ:Սայաթ-Նովա, Խաղեր.djvu/72

Քիզ կու քոռացընե իմ մատղի զորըն,
20 Լավաշում փաթաթած թավազեն յիս իմ»:

Սայաթ-Նովեն ասաց. «Խոմ գի՛դիք՝ օց իմ.
Գուզիք՝ էրկսիտ մետի մեբաշ սըղոցիմ.
Կու վիկալնիմ ձիզ, մութըն տիղըն կոծիմ,
Կողպեքըն կու դընիմ՝ ձիր ռազեն յիս իմ»:

9 (64)

Տղեն ու ախչիկըն մեկ-մեկու դեմ էլան.
Տըղեն ասաց. «Բա՛րով տեսանք, ի՛մ սիրած,
Թեվուր գովքըտ ասիմ, լիզուս չէ պատում.
Բոյըտ սալբու-չինար՝ ղարարին բերած,
յի՛ս քիզմեն էրած»:

5 Ախչիկն ասաց. «Գըլխես ռա՛դ լի, տո գա՛դա,
Նըհախ տիղըն գըլուխըտ մի՛ տա բադա,
Շատ քիզ պես իմ տեսի շահ ու շահզադա.
Բոյըտ սալբու-չինար՝ ղարարին բերած.
[դո՛ւն ինձմեն էրած]»:

Տըղեն ասաց. «Սիրտըս սըրտիտ կեսըն է.
10 Քու ճամփեն դետը չէ, քու ճամփեն դե՛սն է,
Արի հենց բան բըռնինք՝ о՛չով չըտեսնե.
Թամամ էս աշխարքիս մինք կուլինք գոված,
յի՛ս քիզմեն էրած»:

Ախչիկն ասաց. «Արի մինք չանինք շըփոթ,
Վախում իմ խաբարըն գընա հորըս մոդ,
15 Թե հերըս իմացավ, [կուլի միզ ամոթ],
Կոնե քիզ մեչտ ի կես. խանչալըն ձեռաց.
դուն կուլիս մեռած»:

Տըղեն ասաց. «Ա՜փսուս, ինչի՞ նազ արիր,
Շուտով շուռ էկար դուն, իլթիմազ արիր,
Նընգա վուտիտ տակըն, փիանդազ արիր.