Քու դարդըն ինձի պառվեցուց, ո՞ւմըն ասիմ, Սա՛յաթ-Նովա.
Մի գրցի ձեռնեմեն ձիռըն՝ օսկե թաս իմ, Սայաթ-Նովա.
Փռանգըստան ու միչեն էլած՝ զար ատլաս իմ, Սայաթ-Նովա.
Ծալե դավթարրտ, գութին դի՝ բանդ ու րուքար իմ քիզ ամա։
(1754 ապրիլ 1)
Ղազայի էսպես ասել է մեկ հավատարիմ սիրեկանն, և մյուս էրեսին Սայաթ-Նովեն. ապրիլի 1-ին քրոնիկոնի 442-ին (լուսանցքում)։
էս, Արութինը և իր սիրեկանը որ խոսել էին, էն է. սիրեկանն ասել է
ուղղակի Սայաթ-Նովայի էրեսին, քրոնիկոնի 442-ին (վերջսւմ)։