82 էլ քարոզչական փորձեր արել էին քրիստո֊
նէութիւն տարածողները, բայց միայն գրիգոր Լուսաւորիչյշ առանձին էսքոդութիւն ու նեցաւ, կարողանալով ազդել ուղղակի հայոց թագաւորի վրա։ Իրաւունք ուհի Մովսէս Խոր&նացին, երբ համեմատելով Տրդատ թա դաէորին գբիդր Լուսաւորչի հետ, աոաւհ՜լութիւնը թագա լորին է տալի,,, ոբովհեան, ասում է նա, հհամոզակամհ կամ ոտիպողաւկան խօսքով նուաճելուլ կողմից թագաւորն
աւելի շնորհ ունէր. որովհետե հաւատի Դամեմատ նա չէր պակասեցնում գործը»։ Լոկ խօպքը աաւսձւձիե մեծ արդիլԱքներ չէր ցոյ& տայ, եթէ նրա հետ գիտցած չը լին էր ուժեղ թագաւորի գործը—՜՜հրամանը, դօրքը,֊—
այսպէս է ամեն տեդ, ուր քրիստոնէ֊
ութիւնը պետական կրժն էր հրատարակվում,
ԿոաոլաշտութիէՏւը դիմադրում էր։ Հայոց մեհեաւ/եներր, շրջապատված բարձրաբերձ պարիսպներով, քրմական զօրքևր էին հանում նոր կրոնի առաքետիերի դէմ« հայոց ղարձի այն առասպելախառն պատմու թիւնը, որ Դասել է մեզ Ագաթանդեղոսի ա նոճով, ասում է թէ դրամեք զօրքեր, մարԴԻև 1էեԱ՛ աո դևեր Այոպէո, երէղ աւա նում, ուր հայ թագաւորսերի մեծ 1ւ բուս մեհեաննեիկ էին գանվում, գրիգորի աքէայ
