նի վրա և սկսեց մի պատերազմ, որ լչեալ&ա տուէէներով շարունակվեց քսան և հինգ աա
բի (338—363)
ր՝աՏՏ ՚՚չհՔ է նկատի ունենալ, որ Շապուհը լոկ մոլեռանդութիւնից ե. անհամրերոզութիւնից դրդված չէր հալածում քրիստոնեաներին։ Աւելի ծանրակշիռ էին քադա
քական նկատոլէէները։ Նա տեսնում էր որ իր հպատակ քրիստոնեաները բացարձակ համակրում են Բիւզաեդիային, նա ձեռքի առակ փաստեր ունէր։ Նոյն իսկ իր մայրաքաղաքում Սիմէօն անունով քրիստոնեայ եպիսկոպոսը այնպիսի մի ժամանակ, երբ Պարսկաստանը պատերազմ էր յայտնել Բիւ գանդիային, չափազանց խիսս, լեզռւով ի,օ
ոեց Շապուհի պէս մի արևելեան միապետի դէմ։ Այդ էր պատճառը, որ Շապուհը, պատերազմ սկսելուն հետ միասին, ոոսկալի հալածանքներ յարոլցեց քրիստոնեաների դէմւ Ցոանասէր քրիստոնէութիւնը նրան ատելի էր նրա ամրոզ կեանքի ընթացքում։ Իսկ այդ կեանքը շատ երկարատև էր. Շա
պուհը թագաւորեց 6, տարի (310379)
Եւ ասհա այսպիսի մի թտգաւորի ժամանակ Հայաստանում գերակշռող է հանդիսանում յունական աղգեցութիւհը։ Պէաք է իմանանք որ գրիգոր Լուսաւորչի տոհմլ» բացարձակ, չափազանք յոէնասիրութեան
