կեանքը, հրաշագործութիագւները, առայւինութիւնները։ Այդպիսի դրա կան ութ հան վրա կրթված Կորիւեը իր ուսուցչի մասին էլ գրել է վկայարասԱութեան նման մի բսէե,
րԻ հէք Մ հորողը ամենից առաջ մի սուրը. է, որի կհանքը այս և այն նմամեութիաՏաև ունի հին մեհ սուրրերի հետ, որի գործերը համապաաոասխանում հ ռ գրքի այս կամ այ՛ն ասեղինա Այո նմսՏնութիւնները, այս հաաքեմատութիաձւներն են գրաւոայք նրէմե, մոաւացութեան տալով կեանքի շատ փաստեր, բաւականանալով լչևդհանուր խոսքերով, սեղմ և շատ տեղերում անհասկանալի բացաւորութիւնն երովա
Աւելացրէր և այն, որ ԿորիւՕաի փոքրիկ աշխ՛ատութիւնը թէ հեղինակի աար֊
օրինակ ոճի և թէ արտասդրոզների աոգիտութեան պաաոճաոռվ դարերի ընթացքում մութ ու անհասկանալի է դարձել շատ կէտերոլմա Իսկ այս բոլոր ցաւալի պակաս,.ւթիւնների շնորհիւ աքեր մեհ հերոսի կհանքը լիակաաոար չէ ներկայանում մեղ, շատ բան անդաաձւալի կերպով կորել է դարերի խաւարի մէջ Ըստ երևոյթին, Կորիւնը գլխաւորապէս ուշադրու թիաձւ դարձրած պիտի լինէր Մեսրոպի այ՛ն գործի վրա, որ հիացմունք է պատճաաւհլ նրան և նրա ժամանակակիցներին, այսինքն տասերի գիւտի վրա։ Բայց այդտեղ էլ Կոր֊
