աոալի շարժուէքԼեր սկսել թագաւորի դէմւ Խաղաղ մեծագործութիւնների համար ամե
նայարմար ժամանակը երկրի այսպիսի դրութիւնն էր։ Մեսրոպին հովանաւորում էին ն. վ»աղաքակա$ն հաւ/նդամանյձւերըէ
Մեծ վերանորոգումը ոչինչ արգելքներ չունէր իր ա,վԱ։ Վռամշապուկ նախավերհինն էր Արշակուսի թագաւորների մէ$» Կարծես լքԱաղգով նա գիտէր որ մօաենում է
վերքը, սւսս՚ի պէ»ք է տալ ժողովրդին ապբելու, գոյութիւն սլահսլանելու սի այնպիսի •գ1Ց> ր ի«ի”> չէ գերի պէս, քանի որ ապրում է սրտերի և մտքերի մէքէ Եւ նա իր իշիւանութիւնն ու ամբողհ բարի կա֊
մեցոդութիւձւը դնում է Մեսրոպի և Սահակի
աորամադրութեան տակ՝ բարի գործը ւսհո ղեւյնելու համար
Կաթողիկոսարանում սկսվում են մի շաբք իէորհրալածու֊թիէններ և այդաեդ յայսա֊
նի է դառնում թէ որքան դժուար ՛է պահանշվող գործը, Խոբհբգակցութիւններին մասնակցում էին ձեոնհաս հոգեորականներ էի բայց «չ չը կարողանալ մի գործնական միհոց աոահարկել։ ՕգԱութեան է հասնում Վռամչապոլհը, նա լսել էր որ Միխւդետքում կայ ՚հանիէլանունով մի ասորի եսլիսկոպոս, որ ոճի հայերհխ տաաւեր։ Մեր պասւմադիրներլ» շատ մո ւ֊թլերպով են ւղատ֊
