թեաաքհ դԼէք։ Ա. Մճսհակը ստիպված եղաւ. բանակցութիւձ։ սկսել Բէլղռքեղիահքի Սա և ու դաբկեց աքհտեդ աքի պատղամաւոբութիւձա,
ոբԻ գ1ՓԸ ՝ եսրոպն էր,
Երեի Մեսրոպը լալ. կարողացաւ համողիչ փաստերով ցոյց սւալ բիւզանդական արքուձյիքէն թէ ինչ հեսւեյսհքներ կարոզ է աասք բեբեչ քբիսաոնեայ պետութեան վ/սը մոէքը քրիսաէ&աէակաձ/ն այնքան կարեոր գործի մէչ, որ սկսվել էր հայաաւաոանաաւմ և թէ ինչ աոեաւակ օրինակ կը դաաձւա՜ն բիւղան֊՛ դակասն արգելքները ՊարսկասսոսԱի համար) Իէոգոս կայսրը համոզվեց, թոյլ աուեց որ հայ դպրոցներ բացվեն և յուհակա՜ն Հայաստանում։ Մեսրոպը վերադարնալ, կայսերա֊֊կան պարգքլներով աքեեարվածա նրան ճանապաբհին սպասում էր Սասհակըւ Եւ նրանք, ի հարկէ, շաոապեցին իսկոյն օգույո քաղել
կայսրի թոյլաւութիւնից.
Եա այնոահեաե ամրողք Հայաստանի մէջ այլ ես չը է/նաց մի տեղ, ուր ներս մասԱելու համարձակութիւնը չունենային մեսրոռչեան տառերը,
