Էջ:Ս. Մեսրոպ.djvu/254

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

տեսանք որ այսպէս ոքքսանոռք էին ղուտ կբօնական շահերը, Բայց այս քաղաքակա՛ն հահգամւԱվ>հ էլ նոյն սւսհրաժեշտութինէը պիտի ցոյց տար, Սակ ակի համար արդէն պարզված էր թէ ինչ է պատրաստում Միհրներսէհը, Առաջին քայլը թագաւորակսքե դահՂ, էր, երկրորդը պիտի լինէր եկեղեցին, Եթէ եկեղեցին առաջինը չը գաոալ, պատճառն այն էր, որ նրա հետ կուելը աւելի գժուար էր։ Հայաստանի ֆէսդալական կ աղ֊

մակեբպութիւնը պետութեան թուչութիւնն

էր, որ հեշտ ու թեամբ դէպի իորաակում տա բտւ, մինչդեռ, եկեղեցին կազմում էր ուժեղ միապետութին։ Երը։ք հնարաւոր քեղաւ,

որ բազմաթիւ. կալուածատիրական ինքնա գչխութիւննելւը համախմբվեն ըեդհանուը պետական հասկացողութեան շուրջը, բայց եկեղեցին, ընդհակառակն, կենտրոնացման սիստեմ էր և իր այդ կազմակերպութիձւը աւելի ուժեդալքկելու, միաձոյլ դարձնելու համար ուձէր այնպիսի հղՕբ գործիք, ինչպիսին է լուսաւորութինը։

Սահակն ու Մեսրոպը զգացին որ հարկալոբ է պատրաստել ոյժեր Միհրներսէհի ծրագրած երկրորդ հարուածի դէմ։ Եւ նըրանք, ինչպէս տեսռքսք, դարմաԱալի հեաւատեսութեամբ աոա տարան իբքսԱց պատրաստութիլսները։ ժամւսԱակի բարձր ուս