Էջ:Ս. Մեսրոպ.djvu/255

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

ման տէր մարդիկ էի՛ն հաւրկա։ Որ.ահա,

գազսքնիքբ, Թագաւորութեան անկումից յետոյ նրանց եռանդը բազմապատկվում էէ

Թէև կաթողիկոսական իշիանութիւնից հեոացել էր Աահակբ, բայց դա չէր նշանակում թէնա միա՜նգամայն հեոյսցբվել էր բոլոր սւսպարէզներից, Խորենացին աւաեդում է որ նրա ձեռքին ՏՖացել էին հովուապետի բարձր իբալուհքները և միայ՛ն եկեղեցական վարչութիւնն էր աանված նրա՛նից, Ինչ էլ լինէր սակայն, փաաա է որ ոչ ոք չարգեչեց նրան շաբոճակեչ գբակաան և դաստիարակչական գործունէութիւնբ, Աոաֆին կամ ա։ լագ աշակերտաները արևմուսքից վերադարձածն, ինչպէս ենթադրում են, 434435 քէ֊ա՛

կաահնեբին, աւոր աշքսաաոութիլՍները նոր, կրկնապատկված եռանդով աոահ գնացի՛ն. հմուտ աշխատակիցներ կային, Աստուածաշունչի թարգմանութիմնը նորից կատարվեց

Յունաաաաահից բերած բնտիր օրինակների վբա, Թարգմանվեցին և ուրիշ շատ գբուածքներւ Այդ ժամանակ էլ պիտի Արևմուտք ճանապարհված լինեն երկրորդ կամ կբասեբ

աշակերտները.

Կրթական թափը գնալով սաստկանում էր. Կարծես զգում էին որ ժամանակ քիչ է մնացևլ, 0. Աահակը, իբրև Լուսաւորչի »»4 մի ներկայացուցիչ և հոգևոր իշի։անո, թեան