Էջ:Ս. Մեսրոպ.djvu/44

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

էէակերսլվեց աւա1> ասիական մեծ պեէոա թիւնը, Ասորեսաոան

Ծիի.գ է էոքըդա համաշխարհային քաղաքակրթական, խոշոր որրան էր, Բայց կային և մասնաւոր, տեղական շրքանակներ,. ՝ր լկեա/կ, աոանց ամբոդհ աշխարհի ու շադրութեան արժանանալու/ ղաբգսքեում էին ազդու թիւններ I Այսպիսի տեղերից մէքլն էր մեր Արաքսի հովիտը։ Անյայտ հին ժամա նաէլներից այսսէեդ ապրում էին ուրարաաոեան կամ նախահայեր կոչված հեզերը։ ՆրաԱք պետութիւն կազմեցին, ուժեղացան, կուչ •,/ բա ղարզացրին, տարածվեցին մինչև Վանի լճի ափերը և ուրիւ տեղեր, Փրիսաոսիցվեց դար առաջ այդ ցեղերի բնակութեան սւեղերր, Արաքսի և Վանի լճի աւազանները, ենթարկվեցին արևելքից եկած բարբարոսների արչաւանքին։ Երկիրը քարուքանդ եզաւ և նախահայերի թագաւորութիւնը ոհնչա ցաւ. բազմաթիս ազգաբնակութեան մի մա՜սը միայն ազաավեց կոաոբածից, այն էլ հե ոացաւ ուրիշ անդեր, թողնելով երկրի փոքրիկ, թոյլ եեացորդներ,

Այդ սարսափելի փոթորիկից յեաոյ բալական ժամանակ անցած։ Ուրարաեան երկիրներում երևան է դալիս մի նոր ազդ

հայերը։ Նրանք, ինչպէս ենթադրում են այժ մեան դիանականները, արևմուտքից եկ անի