Էջ:Ս. Մեսրոպ.djvu/63

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

Պարսկական բ/ւնապեսաւթիւնը մի քւէ

նի քայլ առաջ գնաց իր ասորեստանեան նախատիպիքէ էԼւԼլէ սաստկացար 1ւուաճո

դական թափը, աւելինպաաակայարմար կարգեր մտցրվհքին։ արագին տարածութիահ/ռե բի Վր։ փոված միլիօհաայյր ժողովուրդները ՝ կառավա բելու համար։ 1Լքեմենեան Շւհհրի

մէջ կան մի քանիսը, որոնք մնհ անուն են հանել պասամութեան մէքէ նրանք գնացին նուաճելու այն ամենը, թեչ կարելի էր նաաճել, յաճախ նոյն իսկ չիմանալով թէ ուր են դասվում նուաճելի ագգերր, ինչ է նրանց երկիրըՄի քանի բարեկարգութիւններ, որ ոնք յԴ աշխարհակալների գործերն են,

813 են տալիս որ բոնակալութիւնը կատարելագործվելու ճգտուէՖեր ոահւկր։ 1Լյսաղէս, Մաթեմենեռսնները մտցրին դրամական սիսաոեմյ պօստային հադորդակցութիւն ստեդծե

..ցին» որ է սակայն, միմիայն դինուորական ն սլա սա աէլներին էր ծառայում։ Բարելաւութիւնները, իհարկէ, չյյ փոխեցին ասիականութեան ոգին է Բւճւապեստութիւնը նոյնն էր,

ժողովուրդը խեղճ ու իրաւաղուրկ, 80 միւիօն հպատակների տուած հարկերը դարսված էին նահերի պալատների նկուղներում, յ) ուր մնում էին առանց գործադրութեան, լոկ Իրանի աիրոֆ հարսաոութիաձը առասպելական հափերի հասցնելու համար։