֊մանա» անղ Դէսյերի վերաբերմամբ» նոյն իսկ սեփական անկաի։ ու ինքնուրոյն կրօն չը կարողացան նրանք ստեղէել և երկրպագում էին ասորական, մամն ա լա՛ն ղ իրաւանակասն աօ։ աոոայյսէներին, որքան մեզ յայտնի է, ունենալով շասյ հնչին բաԱակոէթեսւմր և նչամնա
կութեամբ ազգայի՛ն ոլաշւ7ամունյքսեր։ Ծեր բարքերի պատկերը լրաց՛նելու Դամար յի շենք և այն, որ մարդկային ղոԴարերուիիւԱհ էլ, այ՚ն զդուելի պաշաամոէնքր, որ Արեմտեան Աքսիայի մհե ղետութիւնների մէջ տարահ վաձ էր, ակէԻանօի։ չէր և Հայաստանում» Մովսէյ Խոըենաայուն վեբագրվող մի »դատմու
թէաս մկք ասվ»,չ 4 թէ հայա»տ«,ի (ւ«.
ներում վիզասչներիս գոԴ կին բերվում կոյս աղջիկներ և անմեղ պատամսիներ»
Այս մտաւոր եզրայրակցութիւնը Դաստատվաձ է և պատմական բագմաթիէփաստերով,ւ Երրորդ գարում ա. 40 հազար հետևակ և 7 Դաղար ձիաւյդր հայեր պարսից հաբհԴ իագաւյյրի առաջնորդուիԻեամբ կուում էին Ալէքսասնդր Մակեդօնացու դէմ» Իսկ ինչ էր Աչէքսանգրը» Արեմտեան քաղաքակրթուիքեառն ներկ,ռյացո»ցէչը, որ նոէաճոէմ էր Արևելքը։ Դելլէխակասն ոգին տարածելու Դամար» Այս անգամ արգէ՚ռ Արևմուտքն էր յարձակվողը, այս »մնղամ նա էր ձգտում ղէնքԻ ոյժով քնքել ասիականուիիւնը և նրա տեդՔ
