Էջ:Ս. Մեսրոպ.djvu/82

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

էթէԱփԱէէր#՝ էԻ Ծա&հրգ

բի ժաճԽկհ»֊»։ ՛է ՜՛՛ նաԽբեէթան֊

թա»ՓԽ»ւթխ&է։1>էԻհ Սճր&ե«ք էր աԻ՜

բի&կ&ն այ՚էիերի վասճ աոկօ/սական ա\վգա֊

կութե։ վրա, էկպէս մի մաման», կ 8իբ»ք է Օիդ՞ն՚/Վրա։ Նորից ցամաքայինմէծ հհաութի&ձհբբ յարձ,կվ«սէ հր Մթէ> երկրակցի ահերի երկարԼթեաԴ գաղվող ԼրկԻր ձրի վրա. նորից Կիւիկի՝»յի և •1Սիրիայի ծավափերում կանգնած էին 5՜ նակներ, >աաւորապէս կհ« >ԴւԻ0՝Խ

պինուոլից էին կազմվի, Ինչպէս է հձ,

օքանակ՛ Օաէլմանաոաաքքե ա ՚նարուգօդռնլյւօրը

աէմնէռմ էին հրէաներին Բարիլմև, ոԱեպէս

՝ էլ աւայմմ նոր թագաւորութեան սագմանէն ԿԻՑ երկիրներից Կօր ղուէնից, Ագիարենից, Ա»րեո»նից, Կիլիկիայից, Կապադովկիայ

Ի, բնկիչներլւ, մա1ւաւպեգ յոյն էլ կէս

յոյն քաղաքացիներ,ը, պարաաւոր էին, եր

ԿԻւՂ Կէլով իրանց բոլոր կայքերի գրաւման սպառնալիքից, հկակութիմե Կասաաաել ի բանց աճեցած֊չոհհեցսւծով նոր մայրաքաղաքում, դա մէկն էր այն վիթխարի քաղաքներից, որոնց աւե/ք շուա ազգերի ոքնչոլ թեան մասին են վկայում, քան աիրոզների մհծութեան մ՛ասին և որոնք կարծես դեանից էին բուսնում Եփրաաի երկրում իւրաքան չիր նոր մեծ սուլթանի գդօր մի խօսքով 0. ՄԵՍրք» Տ

V .ւս»«;ռ