Էջ:Վահան Թոթովենց, Երկեր (Vahan Totovents, Works).djvu/278

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

Երեսս շուռ տվի։ Նա հայհոյեց և կորսվեց ցոփակյաց փողոցում։

Դեռևս երկու քայլ չէի արել, երբ Թոմը դեմս ցցվեց։

— Բերի քո 5 սենտը,— ասաց։

Փողն առնելուց հետո՝ առաջարկեցի Թոմին գնալ և գարեջուր խմել։

— Գնանք,— համաձայնեց Թոմը։

Մենք մտանք մոտակա գինետունը։

— Երկու գարեջուր,— ասացի մատուցողին։

Մատուցողը բերեց միայն մի բաժակ գարեջուր և դրեց իմ առաջը։

— Ես երկու բաժակ խնդրեցի,— ասացի մատուցողին։

— Մենք սևամորթին չենք ծառայի,— պատասխանեց մատուցողը և հեռացավ։

Թոմը ժամանակ չտվեց ինձ, որ մի բան անեի, անմիջապես աճապարեց մատուցողի ետևից։

— Պարոն,— ասաց Թոմը,— դուք ինձ անպատվեցիք։

— Հենց ուզում էի անպատվել,— պատասխանեց մատուցողն ամենացինիկ տոնով։

— Համեցեք փողոց,— առաջարկեց Թոմը։

Այլևս ուշ էր միջամտել։ Թոմի աչքերը փայլում էին՝ ինչպես մութի միջից լուսարձակին նայող գազանի աչքերը։

— Ես քեզ հետ չեմ զիջանի կռվել,— պատասխանեց մատուցողը և սկսեց գոռալ «օգնություն»։ Գինետան սպիտակամորթները հավաքվեցին: Թոմը բոլորին բացատրեց, թե ինչ է պատահել։ Սպիտակները լռեցին։ Ոչ ոք չարտահայտվեց։ Ներսից եկավ գինետան տերը և հրամայեց Թոմին դուրս գալ գինետնից։ Թոմը մերժեց դուրս գալ և էլի առաջարկեց մատուցողին փողոց գալ մենամարտելու։ Գինետան տերը հայհոյեց Թոմին։ Թոմն արձակեց իր զայրույթի շղթաները և դուրս քաշեց գրպանից իր ածելին։ Երբ Թոմն ածելին դուրս քաշեց, սպիտակները բոլորն էլ քաշվեցին։ Թոմը կանգնած էր գինետան մեջտեղը, փայլատակում էին երկու բան՝ նրա զայրացած աչքերը և ածելին։ Մատուցողը փորձեց փախչել, բայց Թոմը նետեց ածելին նրա վզին, արյունը ողողեց նրա սպիտակ բլուզը։ Երբ սպիտակներն առան գետին