Էջ:Armenian classical poetry vol 1.djvu/102

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

Որ ոչ բընաւին մեռեալ աշխարհի,
Եւ ոչ իսկապէս կենդանի աստուծոյ,
Ոչ ջերմ սոսկ և ոչ ցուրտ յատուկ,
Ըստ առակի աւետարանչին՝ գըրեալ ի յայտնութեանըն,
Երիցս ատելի՝ երրեակ տէրութեանն
Եւ ամենատես արարչութեանըն։
Եւ այս են պատկանեալ թախծականացըն կերպագըրութիւնք,
Կըրկին ողորմելի այսու երևեցեալ,
Որ ի մի գիծ սահմանեալ կացուցանեն ըզթըշուառութեանցըն զօրինակ՝
Այսպիսի կըցորդութեամբ շաղկապեալ։

Բ.
Պարտուցըն ժըխտեալ տաղանդացըն՝ ճեպով մեծաւ ի տուժի,
Ես, ապիկար մատնեալ անարժան գործովքս յիրաւի,
Վատնիչ արքունի գանձուց կըրկնադատ և անթափելի,
Պատասխանատու մեծին ըմբըռնեալ անհրաժարելի,
Բիւր քանքարոյ խընդիր՝ ես չունիմ կըշիռ մի ունկի։
Անբարեխօս կապեալ ի պահեստ դառն արգելանի,
Հեծումն և վաստակ ցաւոց ճաշակեալ յաննըշոյլ բանտի,
Անապաւէն տանջեալ, անթոշակ՝ կամ ողորմելի,
Այլ յեղանակ ինձ ողբականաց աստուստ կընքեցի,
Փոխատըրեցի սովին բարբառով կոծ կըսկըծելի,
Կարգադրեցի շըրջաբերութեամբ ի նոյն պայմանի,
Անհատական թիւ խորհըրդական երկեակ տասնեկի։
Աղքատութեանըն հընոց յամենուստ մասանց մըրըրկի,
Անպատըսպար թըշուառ՝ վըտանգեալ սըրտիւ ի գրաւի,
Տարակուսեալ հոգւով ապաշնորհ այր ի վրիպակի,
Անխընամելի հայցմամբ դատաստանն յինէն պահանջի։
Մեղաց և մահու զինուք զգայարան գաղտնեացս խոցի,
Անփըրկելի մատնեալ բռնութեան չարեացըս գերի,
Սուր սուսերաւ սաստից գոյութիւն բնութեանս յօշոտի,
Յիշատակաւ բեմին աստըստին ի դատաստանի,
Անծագէլի մըռայլ՝ չարատես աչացս երևի,
Անձեռնկալ կապեալ եղկելիս ի տարակուսի,
Ահարկութիւն դիմաց պատկերի վերնոյն տեսանի,
Յոյժ անարև և անվերարկու ի տարտարոսի,
Անապաւէն մոլար մորմոքեալ ի հուր գեհենի,
Անյայտնէլի կորուստ կործանեալ ի մեղաց վըհի։