Էջ:Armenian classical poetry vol 1.djvu/147

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

ՏԱՂ ԱԻԵՏԵԱՑ

Բարբառ աւետեաց ձայնիւ․
։։Գաբրիէլ գոչէր սըրբուհւոյն.
Առ քեզ առաքիմ, մաքուր,
։։Պատրաստել տեղի տէրունւոյն։
Նըւագ ցընծութեան երգեմք.
։։Ուրա՚խ լեր, բերկրեալդ, տէր ընդ քեզ։
Նորոգի երկիրըս այսօր
։։Յառաջին մեղաց հնութենէն,
Երկինք երկնայնովք հանդերձ
։։Ընդ մարդկան տան փառք ի բարձունս.
Րամեալ միանան սիրով
։։Հաշտութեան հօր ընդ արարածս։
Սարսեալ յողջունէն սուրբ կոյսն՝
։։Հաստատէր բանիւ հրեշտակին,
Ի տուն Զաքարեայ երթայր
։։Ի յողջոյն Եղիսաբեթին։
Սիրով զլուր բանին լըւեալ,
։։Եւ խայտայր ձայնն յորովայնին.
Ի բերան ծերոյ ամլոյն
։։Օրհնութիւն տայր պըտղոյ կուսին։
Երգեմք ընդ մեծին ի ծնունդս
։։Փըրկողիդ փառք և զօրութիւն։

***

Նորահըրաշ պըսակաւոր և զօրագլուխ առաքինեաց,
Վառեցար զինու հոգւոյն արիաբար ընդդէմ մահու,
Վարդան, քաշ նահատակ, որ վանեցեր ըզթըշնամին,
Վարդագոյն արեամբըդ քով պըսակեցեր զեկեղեցի։

Երկնաւոր թագաւորին զինու յաղթեալ ի պատերազմին,
Խոհական իմաստութեամբ խոհեմացեալ անճառապէս.
Խորէն խորհրդական և ծանուցեալ անուն բարի,
Խաչելոյն վըկայ եղեալ, հեղմամբ արեան պըսակեցաւ։

Րենական լուսով լըցեալ արիացեալըն քաշն Արտակ,
Թաթաւեալ ի կարմրութիւն բոսորային բըղխեալ աղբէրն.