Էջ:Armenian classical poetry vol 1.djvu/148

Ըզփըրկականն ըմպեալ զբաժակ և մըկըրտեալ արեամբն իւրով,
Դասակցեալ ընդ անմարմնոցըն երրորդութեանն երգել ըզփառս։

Սըրբափայլ ըզգեստուք պըճնեալ ի յերկնաւոր հանդիսադրէն.
Երրորդութեամբըն զօրացեալ վանեալ զամուրս բանսարկուին,
Հըմայեակ հօր ընծայեալ որդւոյ գոլով չարչարակից,
Հոգովն յաղթեալ պատերազմին և չարասէր թագաւորին։

Էական բարւոյն դիտմամբ ընդդէմ մեղացըն վառեցաւ,
Տարագընաց ելիւք յերկինս պարակցեալ ընդ անմարմնոցըն,
Տաճա՜տ զարմանալի տաճար եղեալ երրորդութեանն.
Տէրունեան սուրբ խորհըրդոյն տուն և տեղի արժանացեալ։

Ստացեալ ըզհաւատոյ վահան յուսոյն զրահիւք ծածկեալ,
Ըզփըրկականըն սաղաւարտ ի գլուխ եդեալ նըշան խաչին,
Վահան վեհ երևեալ, նոր մանկութեամբ նահատակեալ,
Խաչելոյն վըկայ եղեալ պըսակեցաւ արեամբն իւրով։

Ի հոտ անուշ ողջակիզեալ մատուցանէր զինքըն նուէր,
Բանաւոր պատարագաւ, ընծայելով հօր ի յերկինս՝
Արսէնըն ցանկալի արդարութեամբըն ճոխացեալ,
Իմաստութեամբ պայծառացեալ յեօթնարփեան շնորհաց հոգւոյն։

Երկոքումբք հարազատօք ընտրելագոյն նահատակօք,
Յառաջեալ յամենեցունց գլուխ և աւարտ մարտիրոսաց.
Նախաշաւիղ գոլով բարեաց՝ յառաջադէմըն Գարեգին,
Ընկալեալ ըզբըրաբիոնն յաղթանակի նահատակացն։

Րամկական խումբ հազարաց և երեսնից թիւ ընդ վեցից,
Որք ընդ նոսին նահատակեալք արիաբար պատերազմաւ.
Եւ հեղին զարիւնս իւրեանց ի նորոգումն եկեղեցւոյ,
Ընդ նոսին պըսակելով ի յերկնաւոր հանդիսադրէն։

Գոհութեամբ փառատրութիւն երրորդութեանըդ նըւագեմք,
Բազմութեամբ պըսակելոցս զմեօք մածեալ առաքինեացս,
Եկեղեցիք Հայաստանեայց պայծառապէս զարդարեցան,
Ունելով միշտ բարեխօս ըզճըգնութիւն մարտի սոցա։