Էջ:Armenian classical poetry vol 1.djvu/71

Ծընան կուսանք ազգըս բազումըս
Եւ մարըք՝ մանկունք զհրապարակըս ծերոց,
Ի գիրկըս սըրբութեան աղօթից և պահոց
Աճեցին հաւատով զարգացեալք ի Քրիստոս։

Կանայք պատուականք քաղաքաւ և ազգաւ,
Վաճառականք առատք անյայտ մարգարտին,
Եղին զանձինըս գրաւականըս բաղմաց
Եւ եղեն փըրկանք անծանօթ աշխարհին։

Հռիփսիմէ՛, մեծ խորհուրդ և անուն ցանկալի,
Ընտրեալ ի յերկրի և դասեալ ընդ հրեշտակըս.
Եղեր օրինակ սըրբութեան կուսանաց
Վարդապետութիւն արանց արդարոց։

Ձեզ նմանիլ կարօտին ամենայն հոգիք
Միացեալք սըրբութեամբ և սիրոյն Քրիստոսի,
Զի մահուամբ ձերով մեզ ճանապարհ հորդեցիք
Ելանել ամենայն մարդոյ առ աստուած։

Ղեկավարըք ճարտարք հոգևոր հըմտութեամբ,
Թեթևաբեռն մարմնով և մըտօք սըլացեալք,
Ընդ երկայն ասպարէզս ծովածուփ կենցաղոյս
Անվընաս նաւեցիք և հասիք առ Քրիստոս։

Ճըշմարիտ որթոյն Քրիստոսի շառաւիղք
Եւ ողկոյզըք ճըմլեալք երկնաւոր մըշակին,
Կոխեցայք ճըգնութեամբ ի հընձանըս ձեր,
Զի ուրախ լինիջիք անմահական բաժակաւըն։

Մերժեցին ըզկարիս մարմնական կենցաղոյս,
Զի ծանեան եթէ երազ է և սուտ պաճուճանք,
Ոչ հեշտացան ի գըրգանըս փափկութեան,
Իմացան եթէ սընոտի է անցաւոր մեծութիւնս։

Յանդաստանս հոգևորս աղօթից և պահոց,
Վաստակեայըք յուսով զամենայն ժամանակըս,
ժուժկալեալք փորձութեանց և պէս պէս լըլկանաց
Եւ եղեալք ժառանգորդք անթառամ պըսակին։