Jump to content

Էջ:Armenian classical poetry vol 1.djvu/72

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

Նախանձելի յօրինեցին զառագաստ կուսութեան
Նոր նորոգեալ արեամբ և հըրով մատնեցին
Զանձինըս սուսերաց և ջահից, և անշէջ
Լապտերօքն հետևեալ մըտին յառագաստ։

Շինուածք երկնաւորք ի յերկրի հաստատեալք
Եւ արձանք լուսեղէնք ի յերկինըս կանգնեալք.
Ինքեանըք ելին և այլոց ցուցին
Զճանապարհս ցանկալի զվերին Երուսաղէմի։

Ո՜վ զգաստութիւն իմաստուն կուսանացն,
Որոց ոչ յաղթեաց յեղգութիւն և քուն,
Այլ արթունք և պատրաստք մընալով երկրնաւոր հարսանեացըն,
Զի մըտցեն ի յառագաստ անմահ փեսային։

Չունի ոք ի նոսա անուն չարութեան
Եւ ոչ նախատինըս յիմար կոչելոյ,
Քանզի միով պընդութեամբ հոգւով արութեան
Միաբան քաջացան առ հասարակ ցընծասցեն։

Պարակցեալք քաջազէն բըռնութեամբ ի յերկրէ
Ի յերկինս տարադէմ գընացին փախըստեայք.
Ինքեանըք ելին և մեզ ուսուցին
Բազում նեղութեամբ մըտանել յայն հանգիստն։

Ջերմեռանդն աղօթիւք և սիրովն առ աստուած
Հայցեցին ըզհընարս փըրկութեան,
Բառնալով ըզխաւար դիւապաշտ մոլութեանց յաշխարհէ,
Պայծառացեալք լուսովըն, որ ի հօրէ ծագեցաւ:

Ռահըս յոլովըս առաքինութեան յայտնեցին
Որդւոց մարդկան վերանալ յաշխարհէ
Անստերիւր հոգևորակա՜ն վարուք ելանել
Ի բանակս երկնաւորս անմարմին հրեշտակացըն։

Սոքա են քարինք սուրբք հիմնեցեալք ի յերկրի,
Զոր կանխաւ տեսեալ գուշակեաց մարգարէն.
Ի նոյն ի նիւթոյ շինեցաւ կաթուղիկէ եկեղեցի,
Բարձրացեալ փառօք ի պարծանըս խաչին։