Էջ:Documents and public speeches about First Republic of Armenia.djvu/27

№10

Վրաստանի կառավարության գրությունը

Հայոց ազգային խորհրդի նախագահին

1 հունիսի 1918 թ.

Թիֆլիս

Վրասաանի կառավարությունն ինձ լիազորել է հաղորդելու Ձեզ, որ Վրացական Դեմոկրատական Հանրապետության տարածքում, անկասկած, անթույլատրելի է օրենսդիր և վարչական գործառույթներով օժտված որևէ այլ քաղաքական մարմնի գոյությունը, որովհետև այդ կնշանակի վրացական ժողովրդի ինքնիշխան իրավունքների խախտում։

<Կառավարության> նախագահի պարտականությունները

կատարող, ռազմական նախարար՝ Գ. Գեորգաձե

<Կառավարության> գործերի կառավարիչ^[1]

ՀԱԱ, ֆ. 200, ց. 1, գ. 17, թ. 7։ Բնագիր։ Մեքենագիր։ Թարգմանություն ռուսերենից։

№11

Քաղվածք Հայոց ազգային խորհրդի

նիստի արձանագրությունից

1 հունիսի 1918 թ.

Ներկա էին՝ Տ. Բեկզադյանը, Ստ. Մամիկոնյանը, Դ. Տեր-Մինասյանը, Ավ. Ահարոնյանը, Մ. Հարությունյանը, Խ. Կարճիկյանը, Ա. Բաբիսլյանը Ա. Ստամբոլցյանը։

< ..> II. Երկրորդ խնդիրը դրվում է անկախության հարցը։ Որոշվում է սպասել <Բաթումում գտնվող> պատվիրակության^[2] գա–

1. Ստորագրությանն անընթեռնելի է։
2. Ալեքսանդր Խատիսյանը, Հովհաննես (Ռաբեն) Քաջագնունին և Միքայել Պապաջանյանը թուրքական պատվիրակության հետ բանակցություններ վարելու համար 1918 թ. մայիսի 29-ին Հայոց ազգային խորհրդի հանձնարարությամբ մեկնել էին Բաթում։