Էջ:Grigoris Aghtamartsi, Taghs (Գրիգորիս Աղթամարցի, Տաղեր).djvu/24

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Jump to navigation Jump to search
Այս էջը սրբագրված է

Եւ նա խոնարհութեամբ կալաւ ի յանձին:
Եւ ի հօրն յոտքն անկաւ սուրբըն լալագին,
Ասաց թէ՝ Մեղայ, հայր, յաղթեաց թըշնամին,
Գործեցի զչարըն զայն կամօք բանսարկուին,
Դու ծանր ապաշխարանք դիր իմում անձին:
Եւ հայրըն յոյժ գանեաց ըզնա խըստագին
Եւ ի վանացն եհան՝ ասելով նըմին.
— Եղաք վանօրէից ծաղր և նախատին,
Զիա՞րդ կատարեցեր զցանկութիւն չարին:
Եւ նա երթեալ նըստաւ ի վերայ վիմին,
Որ էր հանդէպ վանաց յարևմըտեան դին,
Կատարելով անդէն զաղօթս ըստ կարգին
Ուրախութեամբ կըրէր ըզվիշտս ի յանձին:
Ապա երթեալ եղբարցն խուղ մի շինեցին,
Զտեղի առեալ եկաց ի յայն խըրճըթին:
Եւ յորժամ ցընկնեցաւ վաւաշոտն այն կին,
Զտըղայն տարաւ ի վանս պանդոկապետին:
Տեսեալ ըզՄարինոս արտաքոյ ախտին,
Ընկեց զտըղայն ի գոգըն համբերողին
Եւ ասաց՝ Առ զորդիդ, զչար սերմըն քոյին,
Զզաւակըդ քո սընո՝ ի քեզ նախատին:
Իսկ Մարինոս առեալ զտըղայն ի յանձին
Տանէր նա ի կանայս, զի ըստին տացին,
Եւ ի հովուացն առնոյր կաթըն տըղային.
Եւ յետ տարոյ միոյ զնա մըկըրտեցին,
Սըրապիոն անուն նըմա կոչեցին:
Եւ կաթն էր ոչխարաց կերակուր տղային.
Այնպէս սնոյց զմանուկըն զամս երեքին
Անժանծիր ւ անտրրտունջ պահէր զպատանին: