ՎԵՑ ԱՆԳԱՄ ՄԵՌՆՈՂ ՄԱՐԴԸ
Ծիծաղ — Ի՞նչ կա, Իպպոս, բարկացած կերևիս։
Իպպոս — Եվ բարկանալու իրավունք չունի՞մ։
Ծիծաղ — Ի՞նչ է խնդիրն, պարոն ձի։
Խպպոս — Հունվար երեքին ստիպողական գործի մը համար վազած ժամանակս դիպվածով հարյուր տարվան մարդու մը վրա կոխեցի, որ անմիջապես շունչը փչեց։ Ցավեցա, բայց ի՞նչ օգուտ...
Ծիծաղ — Լավ։
Խպպոս — Հունվար չորսին գայլին լրագրին մեջ կարդացի, թե Իպպոս երեկ մարդ մը սպաններ է։
Ծիծաղ— Ճշմարիտ չէ՞։
Իպպոս — Հունվար հինգին աղվեսին լրագրին մեջ նորեն տեսա, որ երեկ դարձյալ մարդ մը սպաններ եմ։
Ծիծաղ — Հասկցա։
Իպպոս — Հունվար վեցին կատուն աղվեսին լրագրեն քաղելով կը գրե, թե երեկ Իպպոս մարդ մը մեռուցեր է։
Ծիծաղ — Օրերը կանցնին և անոնք միշտ երեկով կուտան լուրն։
Իպպոս — Հունվար յոթնին կրիան կատվի լրագրեն առնելով իբրև նոր լուր կը հաղորդե, որ Իպպոս մարդ մը մեռուցեր է:
Ծիծաղ — Զարմանալի է իրավ։
Իպպոս — Վերջապես տզրուկը կրիայեն և մուկն տզրուկեն քաղելով իրարմե օր մը ետքը կը հրատարակեն, թե երեկ Իպպոս մարդու մը վրա կոխելով մեռուցեր է զայն։ Ալ համբերությունս հատավ, եթե աշխարհիս բոլոր լրագիրներն երեկ ըսելով այս լուրն հաղորդեն այս եղանակով, շատ տարիներ ամեն իրիկուն մարդ մը սպաննած պիտի ըլլամ։
Ծիծաղ — Եվ այն խեղճ մարդն ալ ամեն իրիկուն Ալիտի մեռնի...
Իպպոս — Ես ալ պիտի մեռնիմ և մեռնելես ետքը դարձյալ ամեն իրիկուն մեյմեկ մարդ մեռցունել պիտի տան ինձ։
Ծիծաղ — Հոգ մի՛ ըներ դուն, կարդացողներուն մեջ ուշադրություն ընողներ կը գտնվին։
