Էջ:Hagop Baronian, Collected works, vol. 7 (Հակոբ Պարոնյան, Երկերի ժողովածու, հատոր 7-րդ).djvu/300

— Աման, տունիս խաղաղությունը կավրես։

— Ինչո՞ւ։

— Դուն օտարական չես, քեզի կրնամ սիրտս բանալ։ Պռոշ մը խոստացա կնոջս տարեգլխուն տալու համար, թե որ չտամ կռիվ պիտի ելլա։

— Չունիմ որ տամ։

— Չէ մըսեր։

— Չորս օր առաջ ըլլար նե՝ կուտայի, այսօր չունիմ, կը ցավիմ... իրավ որ կը ցավիմ... հավատա՛ որ կը ցավիմ։

⁂

— Ի՞նչ ըրիր նայինք, Կիրակիս աղա, կաղանդի պատրաստություններդ տեսա՞ր։

— Տեսա։

— Ի՞նչպես։

— Պատրաստություն տեսա կաղանդի օրը մարդու չերևնալու համար։

⁂

— Մելքոն աղա, առնելիքներդ ա՛ռ, որ անուշ ապուրը, զերտեն, պյորեկը և ինչ որ պետք է նե պատրաստենք։

— Կ՝առնեմ։

— Օր չմնաց։

— Չառնենք նե ի՞նչ կ՝ըլլա եղեր, Ավետարանեն թուղթ չբըրդիր։ յա։

— Օրենք է, որ կառնեն։

— Օրենք է, որ փարա ալ վաստկին։

— Աս ալ նոր կը լսեմ։ Չոճուխները փարա վաստկիլ չվաստկելեն կը հասկնա՞ն։

— Թող չուտեն, անուշ ապուրն ալ ի՞նչ է։

— Անուշ ապո՞ւր չուտեն։

— Այո՛։

— Կաղանդի օրով։

— Այո՛, ի՞նչ վնաս ունի։

— Կաղանդի օրով անուշ ապուր չուտեն. է՛հ, խենդեցեր է աս մարդը։