Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Մի ճա՛ր արա
Շունչ առնեմ,
Ցրտից, սովից
Չմեռնեմ.
Կերակրի՛,
Տաքացրո՛ւ,
Մինչև գարուն
Ապրեցրու:
—Ի՜նչ խաբար ե,
Սանիկս,
Զարմանում եմ,
Ջանիկս,
Չաշխատեցի՞ր
Ամառը,
Ասա, ինչ եր
Պատճառը:
—Եդպես բանի,
Սանամե՛ր,
Ել ժամանակ
Ո՞վ ուներ.
Են խոտերում
Բուրավետ
Յերգում եյինք
Մերոնց հետ...
—Ուրեմն դու...
—Այո՛, յես
Վողջ ամառը
|
|
