Ծուլի, ծուլի. Առաջվանից ել ավելի Վեճը խիստ եր— Ով վո՛նց նստեր: Պատահեց սոխակին Ներկա լինել աղմուկին: Նրանք չորսով Աս ու խոսով Յեկան աղաք, Ասին՝ սոխակ, Դու մեզ ների, Քիչ համբերի, Մեր ես գործը կարգի՛ դիր Մեր կասկածը փարատիր:
Նոտա ել կա և չորս գործիք ջոկ–տարբեր,
Միայն ասա ի՞նչպես նստենք, մե՛ր ախպեր: Սոխակը թե՝ ասեմ ճիշտ— Վոր դուք դառնաք յերաժիշտ, Ձեզ պետք ե ձիրք, նուրբ ականջ — Մի հասարակ, պարզ պահանջ: Իսկ դուք, ի՛մ բարեկամներ, Հիմա և այլ անգամներ Ինչպես ել վոր չնստեք, Քաշեք, քսեք, քսմստեք, Դուք յերաժիշտ դարձող չեք:
