|
Այս ընդդիմախոսական յերգը շարունակվում ե, և ամեն անգամ յերգում են տարբեր կանայք։ Յեղանակը գողտրիկ ու կայտառ, բայց միատեսակ ե և նմանում ե վիճաբանության։ Մանուկները թողնում են ամեն բան և մոտենում։ Աթոռակալը ժպիտը յերեսին դիտում ե վեճը: Տղամարդիկ տաքանալով, միմյանց են քաջալերում և կանայք միմյանց հորդորում ավելի սուր պատասխաններ շարադրելու։ Յեվ հովվական տիկը իր միաձայն խազովը ձայն ե բռնում յերգելիս, իսկ ընդմիջումներին մի թեթև նախերգանք հնչեցնում։ Ըստ յերևութին յերգը մի հին, վաղածանոթ նվագ եր։ Բայց վարպետությունը նրանումն եր կայանում, վոր յերգողը պարտավոր եր նույն հանգերով և նույն յեղանակով ինքնուրույն, նոր բան արտադրել։ Վորքան սրամիտ եյին առաջարկները կամ պատասխանները, այնքան գովասանք և հրճվանք եյին ստանում։
Ահա շարժվում ե մեկը, ձայնը բարձրացնում և հանպատրաստից
բանաստեղծում.
|
