25
Խի′ղճ ազդեսցէ գո′նէ ի սիրտդ, յէ՜ անոպայ դատաւոր,
Արծաթ քանզի արդարանայ յատեան մտացդ քան զլոյս.
Զի՞նչ քո ոսկի հոդիդ զօրէ պտղաբերել բեղմնաւոր,
Որչափ ուսման լոյս անաղօտ յոր լիք մտաց տարակոյս։
Զարքայորդւոյն Սողոմոնի զարդար առ այդ վճիռ լուր, 30
Որ լաւ ասէ զկոյր ակամբք, քան զկուրացեալն մտօք,
Ո՞ւր քո ապա ոսկւոյ անուն, ո՞ւր արծաթին, ո՜ դու կոյր,
Յոր դանդաչես զառանցանօք, զլուսոյ բարձեալ զբողոք։
Նիւթ ժանգահար, որ ըստ ինքեան զիւր ո՛չ պահէ մաքրութիւն,
Զիա՞րդ կարէ անախտ պահել զքեզ յասպարէզ կենցաղոյս. 35
Այլ գիտութեան անշամանդաղ ճառագայթից զօրութիւն
Խաւար բանդէդ զոգիդ կարէ լուսաւորաց բերել կոյս։
Օ՜ն սիգաճեմ ընդ պատանւոյն ի լոյս փութա գիտութեան,
Յաջող ի քայլ զճեմ առնուլ ի լուսեղէն ի կամար.
Ի բա՛ց ընկեա՛ զախտ արծաթին և որ զոսկւոյն ցանկութեան, 40
Որք ղքեզ յանել ի գուբ կարթեալ զհոգիդ մաշէ ժանդահար։
