Էջ:Mikael Nalbandian, vol. 1.djvu/49

25 «Որդյա՛կ, գործիդ եղիր արի՛,
Մի՛ մատնիր անձդ սերի,
Մեր երեկոյացյալ օրերը
Թող քեզանով սփոփվի»։

Ա՜խ, դու կատաղի մանկություն,
30 Ա՜խ, դու կատաղի արյուն.
Ի՞նչի շուտով դուք մոռացաք
Ձեր սուրբ պարտավորություն։