Էջ:Mikael Nalbandian, vol. 3.djvu/241

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

Հուրդն է որ զՀոգին սուրբ կուտայ մկրտելոց»։ Ուսանիմք ՛ի գրոց և 'ի կանոնադրութեանց եկեղեցականաց, թէ խորհուրդ դրոշմին տուեալ լինի միայն 'ի զօրացուցանել զհաւատացեալս յասպարիզի քրիստոնէութեան, և 'ի զրահաւորել ղմկրտեալս ՝ի պատերազմի ընդդէմ սատանայի, որ յաստի կենցաղս։ Հոգին սուրբ տուեալ լինի ՝ի մկրտութեան և ՝ի ձեոնադրութեան։ Ամենայն մկրտեալ առնու զհոգին և յայս հային աղօթք 'ի մկրտութեան, որով աղաչի Հոգին դալ իջանել ի ջուրն։ ՝Ի մկրտութեան Քրիստոսի անդէն իսկ յերևեցաւ Հոգին։ Բաղում ուրեք, որպէս և ՝ի մկրտել Փիլիպպոսի զներքինին, իսկոյն եկն Հոգին ՝ի վերայ մկրտելոյն։ Եւ մկրտեալ ոք, եթէ առ չբերելոյ հանգամանագն լընկալցի զխորհուրդ դրոշմին, այնուամենայնիվ ո՛չ զրկի ՚ի Հոդլոյն, զոր ընկալու՚ի ձեոն մկրտութեան։ Խորհուրդ մկրտութեան հայի յայն, զի որ- դեդրեսցէ զերեխայն Հօր Աստուծոյ, և որ որդեգրութիւնդ այդ կատարի ընդ ձեռն լուացման ջրոյ և իջանելոյ Հոգւոյն սրբոյ։ Ինքն իսկ Քրիստոս այսպէս վարդապետէր Նիկոդիմեայ, ըզմկրտութիւն անուանեալ ծնունդ ՚ի ջրոյ և ՚ի Հոգւոյ։

15) Երես 94. Հարց-«Զայս արարէք առ իմոյ յիշատակի ըսելով, ի՞նչ ըրաւ Քրիստոս»։ Պատասխ< անի >․ «Հրաման և իշխանութիւն տուաւ առաքելոց և անոնց յաջորդաց, նոյնպէս փոխարկելու զհացն ՛ի մարմին իւր, և ղդինին յարիւն իւր»։ Ո'չ այսպէս։ Խորհուրդով պատա¬ րագին, նուիրմամբ մարմնոյ իւրոյ և արեան, դադարեցոյց Քրիստոս ղհեղումն անասնական արեան հնոյ ուխտին, և կարգեաց զանարիւն պատարագն ըստ Մելքիսեդեկի, ՛ի հաց և ՛ի գինի նշանակելով զյաւի- տենական իւր զենումն ՝ի սեղան *խաշին, ՛ի փրկութիւն և ի շինութիւն հաւատացելոց։ Արգել Քրիստոս նովին, յիշել զմահ իւր զինմամբ խո- յոց և զուարակաց, զորմէ թերևս զգուշացուցաներ զսնոտիասէրն Իսրա- յէլ, ընդ ձեռն Դալ թի, եթէ «ո'չ ուտեմ ղմիս զուարակաց քոց, և զարիւն նոխազաց քոց ըմպեմ ո՜չ»* և բանիւս <րզա՜յս արարէք առ իմոյ յիշա- տակի» հաստատեաց ղխորհուրդ անարիւն պատարագին։ Խորհուրդ պա¬ տարագին հայի, ՛ի յիշել Հօր Աստուծոյ զմահ Որդւոյն միածնի, և ընդ ձեռն յիշմանս և նուիրման հացին և գինւոյն աղաչել զմարդասիրութիւն նորա։ Գոյափոխութիւն հացին ի ճշմարիտ մարմին, և գինւոյն ՛ի ճրշ- մարիտ արիւն, հետևականը են, հիմնեալ յան и ուտ բան Քրիստոսի. օրա յս է մարմին իմ, այս է արիւն իմ»։ Զխորհուրդ պատարագին ոչ բնաւ կա¬ ցս jg Քրիստոս, որպէս զգորձարան ինչ, որով լոկ հացն և գինին փո- խարկելոց էին ՛ի մարմին և յարիւն Քրիսւհոսի, որպէս ուսուցանէ Այվա- զովսքին, այլ ըստ վերասաց մտաց։ Աղէ, եթէ ըստ Այվազովսքւոյ' խոր- 241 16-1154