Էջ:Mikael Nalbandian, vol. 3.djvu/243

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

հա էջ'ի դժոխս, անբաժանելի Աստուածութեամբ. իսկ մարմինն եդաւ ’ի գերեզմանի, սապէս, անբաժանելի Արտուածութեամբ։ Ըստ այսմ և մեք ճաշակհմք զմարմին և զարիւն Յիսուսի Քրիստոսի, խոստովանհալ ՛ի նոսա ղներկայութիւն Աստուածութեան և ո՜չ զներկայութիւն մարդկային բանական հոգւոյն որ բաժանեալ՛ի մարմնոյն էջ ՝ի դժոխս ՝ի փրկել զնտխահարս։

Այսոքիկ ամենայն յօդուածք, որոց կարճառօտիւք պատասխանեցաք ըստ ներելոյ ժամանակին, շարեն ըզգրքոյկ վարդապետին Գարբիէլի ՝ի համար հերետիկոսական մատենից, զորս մերժէ և դատապարտի Հայաստանեայցս մի, սուրբ, ընդհանրական և առաքելական եկեղեցի: Ամսօրյայ իբր ժամանակօք յառաջ քան զայս, նախարարն ներքին գործոց իրարեկ եղեալ հոգւոյ և ուղղութեան մատենկանն Այվազովյէսքւոյ, աըձակեաց առ նա զհրաման, յաղագս ժողովելոյ զցրուեալ օրինակս Վարդապետարանին և արգելոյ զուսանել կրօնի հայ մանկտւոյն այնու գրով, յարակցելով, թե ո՜ր և է գիրք կամ մատեան, որ ունի ալանդել աշակերտաց որպէս ղմատեան ինչ առաջնորդող ի կրօնի, պարտին քննիլ յատեն 'ի Սիւնհոդոսին Սրրոյ էջմիածնի։ Այվաղովսքին ընկալեալ զայս պատուէր, և ահա հրաման արձակի 'ի թեմական ատենէն առ ամենայն ենթադրեալ հոգևոր կառավարութիւնս և անձինս կատարել զհրամանաց պատուէր քաջափայլ նախարարին, յսոելեալ ՛ի հրովարտակս թեմական ատենին, որպէս թէ բացակայութիւն իւր 'ի ժամ տպաութեան՝ եղեալ իցէ պատճառ սպրդման այլանդակ գաղափարաց, աղճատողաց զկանոնս Հայաստանեայց եկեղեցւոյ, որպէս թէ այնոքիկ ամենայն սխալանք իցեն տպագրութեան։ Ո՜վ ծիծաղելի արդարաբանութիւնս։ Սխալանք տպագրութեան համարին առ ամենայն ազգս, եթէ փոխանակ տառիս դ տպեսցի թ, և զայլն։ Միթէ տպարանն շարադրե՞ յինքենէ զնոր պարբերութիլնս, և զո՞ կամի խաբել Այվազովս թին * շե՞մք նորընծա յ ’ի տպագրութեան կամ ի դպրոթեան, և ’ի կեանս մեր ո՜չ սակալ քան զԱյվազովսքին, գրեալ և տպեալ եմք արդեն։ Ամենայն, որ ունի զուղեղ ’ի գլխի։ տեսանէ, եթէ փաոտարանութիւն Այվաղովսքւոյ անադանեալ էքանզի, եթէ սխալանքդ այդոքիկ արդիւնք էին տպագրութեան, և եթէ ինքնին Այվաղովսքին խոստովանի այժմ ղմատենիկն սխալական, է՞ր վասն ուրեմն հրատարակէ զայն և տայ ’ի դպրոցս յուսումն մանկտւոյն» Ո՞չ ապաքէն այս գործ Այաղովսքւսյ ինքնին դատախաղ լինի նմա։ Մարթ էր գայդպիսիս խօսել ’ի կաճառի խելագարաց, այլ ո՜չ երրէք *ի լոյս հրապարակի։ Զվերոգրելոցն ողջոյն իրազեկ արարեալ զՎեհափառ Տեաոնդ, հա