Ո՛վ դու անմահ պատմություն, ասաց նա, և դաստիարակություն ամենայն մարդու, և անաչառ դատավոր ամենայն գործերի, քե՛զ եմ հանձնում իմ խոսքերը, որ հավերժացնես քո հիշատակարանների մեջ (նոցա հետ միասին պետք է հավերժանա և իմս)։ Ցույց տուր մարդկության գալոց սերունդին, թե ի՛նչպես չարագործ մարդիկը քեզանից միշտ նախատվել են և առաքինիքը պսակվել։
Այնուհետև հառաջ տարավ յուր պատմությունը և խոսեց այսպես. Հյուսիսային Ամերիկայի Քուեպեք քաղաքում, որ շինած էր սուրբ Լավրենտիոսի գետի վերա և որի մեջ բնակում էին շատ հռոմայեցի գաղթականներ, Հռոմի պապը մի ժամանակ ժողովրդի ձեռնտվությամբ բաց արեց մի մետաքսի գործարան, որի արդյունքը պետք է գործ դրվեին հիսուսյան աբեղաների կարգի դեմ զինվորվող վարդապետների պիտույքի համար։ Այդ գործարանի մեջ եղած անցքերը ահա պատմեմ քեզ երեք շրջանով։
ԳՈՐԾԱՐԱՆԻ ԱՌԱՋԻՆ ՇՐՋԱՆԸ ՄԻՆՉԵՎ ՎԵՐԱԿԱՑՈԻԻ ՀՐԱԺԱՐՎԻԼԸ
Գործարանը երբեմն հաջող, և երբեմն անհաջող կերպով յուր ուղղության ընդդեմ, հառաջ էր գնում մի բարեբարո մարդու հոգացողության տակ։ Այս գործարանի պատմությունը շատ երկար կը լինի, եթե մի ըստ միոջե քեզ պատմեմ, մանավանդ շատ ձանձրալի, որովհետև նորա հիմնադրութենից մինչև ցայսօր, նորա վերա ներգործող անձինքը միշտ անհամաձայն են եղել միմյանց, յուրաքանչյուր ոք կամելով յուրյան սեփականել առաջին տեղը գործարանումը և նորանով մի կշիռ ունենալ ժողովրդի մեջ։ Իհարկե, այս բանը նորանից է հառաջացել, որ նոքա խելոք մարդիկ չեն եղած, որ գործարանի խորհուրդը լավ հասկանային և այնպիսի վատթար կիրքեր գործ չդնեին։ Այս մի մեծ ձեռնարկություն էր, և Հռոմի վիճակին նայելով, նորա համար մի շատ հարկավոր բան։ Նոքա պետք է լավ մտածեին, որ նոցա ազգության և կրոնի պահպանությունը նորա արդյունքիցն էր կախ։ Այսպիսի գործարանում ծառայող անձինքը պետք է լինեին լուսավորյալ, անփառասեր, և ազգի բարեբախտության վերա միայն մտածող, որպեսզի գործարանը սոցա հոգաբարձության տակ յուր կարգով հառաջ գնալով, ցույց տար պտուղ և արգասիք։ Ինչպես երևում է, նորա վերա ներգործող անձինքը, այս սուրբ խորհրդից շատ հեռու են եղած. միայն յուրյանց սուտ փառքի վերա
